Шведскія казкі беларускім дзеткам
Vložit
- čas přidán 17. 04. 2020
- Пасол Швецыі ў Мінску Крысціна Юханесан чытае казку Юі Вісландэр і Свэна Нурдквіста "Мама Му чытае" па-беларуску ў перакладзе Надзеі Кандрусевіч.
Музыка, ужытая ў роліку:
Wayne Jones - Toy Piano
Quincas Moreira - Rainbow Forest
Quincas Moreira - Bunny Hop
Reed Mathis - Here Come The Raindrops
Вялiki дзякуй, спадарыня Крысціна Юханесан! Вельмi прыемна такая павага да нашай краiны! Выдатны праект i падтрымка!
Я пад уражаннем!! Так добра валодаць беларускай мовай, каб усе амбасадары ў Беларусі былі такімі!!
@@Svetlana.Boreichuk гэта само сабою
Вялікі дзякуй! Нават адразу не зразумеў, што размаўляе чалавек, для якога беларуская мова не родная. Яшчэ раз вялікі, вялікі дзякуй!!!
Вялiкi дзякуй за гэтае задавальненьне! Пасол Швецыі Крысціна Юханесан неверагодна таленавiты чалавек!
Выдатна! Дзякуй цывілізаваным, адукаваным і таленавітым людзям за падтрымку мовы, якую закінула і зьневажае большасьць з тых, хто павінен быць native speaker.
Шыкоўна! Шчыра дзякую паважанай спадарыне Крысціне за пазытыўныя хвіліны!)
Вялікі дзякуй! Распаўсюдзім для настаўнікаў-пачаткоўцаў.
Дзякую! Цудоўна!
Як жа прыемна! Дзякуй вялікі!
Шыкоўна , без акцэнту і вельмі выразна ! Дзякуй !
Беларускім дзеткам і беларускім дарослым!! Дзякуй вялікі!
Дзякуй за тое, што робіце для нашых дзетак.
Дзякуй за казку i за мову!
Дзякуй вялікі, спадарыня Крысціна!
Восхищаюсь этой женщиной! Как гам повезло с Послом Швеции!
Спасибо , очень хорошо , цудоуна 👍
Привіт з України. Європа є Європа. Молодець посол Швеції. А маленькі жевжики - білорусики повинні знати свою мову, і уважно слухати казки, особливо про корівку маму Му, яка гепнула з грушки.
розумію українську, а тут многие слова не понятны. - но все равно с удовольствием послушал. как все таки наши языки похожи...
спасибо. с уважением из России.
шведи і білоруси - брати назавжди)
Tack så mycket. Otroligt!
klassss!
Сьпіс помнікаў гісторыі і архітэктуры Беларусі, зруйнаваных Маскоўскім патрыярхатам
Русіфікацыя Беларусі, дакладней[1] маскаліз&цыя[2][3][4][5] або расеізацыя[6][7][8] - мэтанакіраваная палітыка сьвядомага адрыву беларускага народу ад гістарычных традыцыяў, роднай культуры і мовы і насаджэньня расейскай мовы і культуры[9].
..
З 2010-х гадоў антырэстаўрацыйная актыўнасьць Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату набыла беспрэцэдэнтныя маштабы[13], параўнальныя зь дзейнасьцю Мураўёўва-вешальніка ў справе маскалізацыі колішняга Вялікага Княства Літоўскага. У выніку праведзеных рэканструкцыяў аўтэнтычны выгляд страцілі цэрквы ў Амсьціславе, Безьдзежы, Валавелі, Велямічах, Войскай, Гошчаве, Дамашанах, Малых Лядах, Наваградку, Новым Сьвержані, Опалі, Пацавічах, Покрах, Слуцку, Талачыне, Трабах, Чарнаўчыцах, Чашніках, Шумаках, манастыр у Горадні, манастырская брама ў Магілёве, колішнія касьцёлы ў Астроўне, Клецку, Малых Шчытніках, Сёмкавым Гарадку і Слоніме. Рэканструкцыя непарыўна зьмяніла вонкавы выгляд помнікаў, іх канструкцыі, мастацка-архітэктурнае аздабленьне, што зьяўляецца парушэньнем артыкулаў 27; 28; 29; 32; 33; 36; 37; 45 Закона «Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» ад 9 студзеня 2006 году[14]. Нягледзячы на звароты ў праваахоўныя органы, усе памянёныя выпадкі засталіся беспакараннымі.
У 2004 годзе кіраўнік Беларускага экзархату Філарэт (Вахрамееў) накіраваў ліст старшыню менскага гарвыканкаму Паўлаву, у якім выступіў з ініцыятывай замест аднаўленьня царквы Сьвятога Духа, унікальнага помніка архітэктуры Вялікага Княства Літоўскага эпохі Рэнэсансу, збудаваць на месцы яе падмуркаў і крыптаў новую капліцу Маскоўскага патрыярхату. Яшчэ адну капліцу ў гонар Аляксандра Неўскага ён прапанаваў паставіць на месцы падмуркаў Малога гасьцінага двара[15]. У 2015 годзе кіраўнік Беларускага экзархату Павал (Панамароў) уручыў царкоўны ордэн Дзьмітрыю Сёмуху, які перад гэтым паставіў вялізныя залатыя купалы-цыбуліны на колішні касьцёл бэрнардынаў у Слоніме[16]. 26 сакавіка 2016 годзе Павал (Панамароў) накіраваў віцэ-прэм’еру Беларусі афіцыйны зварот, у якім просіць пазбавіць статусу гістарычна-культурнай каштоўнасьці тры будынкі XIX ст. у Менску з наступным абгрунтаваньнем: «паколькі яны ня маюць ніякага гістарычнага значэньня і не ўяўляюць культурнай ці архітэктурнай значнасьці»[17].
nn.by/?c=ar&i=250346
Дзякуй за казку