بحث جایگاه آدمی در اندیشهٔ اقبال لاهوری(۱)، اثبات خود بجای دنیا گریزی - از زبان عبدالکریم سروش

فایل صوتی :
drive.google.com/file/d/1uSbF...
-----------------------------------
01:35 مکتب فونکسیونالیسم ( کارکرد گرایی ) «Functionalism»
03:11 تصوف «Sufism»
03:53 باطنی گری «Isma'ilism»
04:45 اقبال لاهوری وقتی به عرصه جامعه و میدان تفکر پا نهاد که تصوف مخصوصا در شبه قاره هند به منحط ترین درجات و صورتهای خود رسیده بود.
07:30 در کیش ما تجرد انقا تمام نیست/در بند نام ماند اگر از نشان گذشت
«کلیم کاشانی»
09:15 غایت کمال آدمی مثل معشوق شدن است نه فنا شدن در آن.
«اقبال لاهوری»
10:12 داستان سیمرغ در منطق الطیر عطار نیشابوری «The Conference of the Birds»
13:32 تمام کسانی که در باره انحطاط مسلمین نوشته و بحث کرده اند بر این باورند که تصوف منحط در دوره انحطاط خودش یکی از عوامل انحطاط جوامع اسلامی بود.
17:20 گر از دست تو کار نادر آید/گناهی هم اگر باشد ثواب است
«اقبال لاهوری»
18:58 مهمترین صفات خداوند از نظر اقبال، خلاقیت، نوآوری و مختار بودن اوست. این صفاتی بود که در تصوف کلاسیک فراموش یا انکار شده بود.
----------------------------------
منبع :
مدرسه مولانا جلال الدین School of Rumi
سلوک دیندارانه در جهان مدرن - جلسه بیست و نهم
عبدالکریم سروش