Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941 Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941). Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών. Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς. Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι Πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη». Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειας της. Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης; Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286). Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση. Αυτά για την ιστορία. Αθήνα, 28/05/2014 Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου (Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Οι ΗΡΩΕΣ Ξαναγεννιούνται. Σύγχρονοι Θερμοπυλομάχοι, ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΞΑΝΑ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ... Αφανείς και Ξεχασμένοι από σκοπιμότητες Πολιτικές .... Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ΤΙΜΟΥΝ τους ΗΡΩΕΣ. Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ΤΙΜΟΎΝ τους σημερινούς ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ. και τους ΒΓΑΖΟΥΝ απο την ΛΉΘΗ.... ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟΥΣ .
Καλλιόπη Χριστίνα Κυρίτση Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941 Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941). Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών. Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς. Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη». Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειάς της. Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης; Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286). Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση. Αυτά για την ιστορία. Αθήνα, 28/05/2014 Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου (Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941 Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941). Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών. Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς. Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη». Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειάς της. Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης; Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286). Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση. Αυτά για την ιστορία. Αθήνα, 28/05/2014 Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου (Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941
Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941).
Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών.
Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς.
Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι Πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη».
Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειας της.
Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης;
Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286).
Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση.
Αυτά για την ιστορία.
Αθήνα, 28/05/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Οι ΗΡΩΕΣ Ξαναγεννιούνται. Σύγχρονοι Θερμοπυλομάχοι, ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΞΑΝΑ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ... Αφανείς και Ξεχασμένοι από σκοπιμότητες Πολιτικές .... Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ΤΙΜΟΥΝ τους ΗΡΩΕΣ. Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ΤΙΜΟΎΝ τους σημερινούς ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ. και τους ΒΓΑΖΟΥΝ απο την ΛΉΘΗ.... ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟΥΣ .
Ἀποκαλυπτικότατο καὶ συγκινητικότατο! Ἀναμένω τὴν συνέχεια.
Καλλιόπη Χριστίνα Κυρίτση
Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941
Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941).
Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών.
Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς.
Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη».
Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειάς της.
Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης;
Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286).
Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση.
Αυτά για την ιστορία.
Αθήνα, 28/05/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
Μία ιστορική επιβεβαίωση της αυτοκτονίας του φρουρού της Ακρόπολης Κουκίδη, τον Απρίλιο του 1941
Πολλά θρυλούνται γύρω από την ηρωική πράξη του Κουκίδη που ήταν φρουρός στην Ακρόπολη όταν οι Γερμανοί ανέβηκαν στον Ιερό Βράχο να υποστείλουν την Ελληνική σημαία και να την, αντικαταστήσουν με τη Γερμανική. (27 Απριλίου 1941).
Ο φλογερός πατριώτης δεν άντεξε αυτή την εθνική προσβολή και τυλίγοντας το κορμί του με τη γαλανόλευκη έπεσε στο κενό αρνούμενος να πέσει στα χέρια των κατακτητών.
Σε όσα κατά καιρούς γράφτηκαν για το ιστορικό αυτό γεγονός παραθέτω ως επιβεβαίωση ετούτες τις αράδες, που προέρχονται από Βρετανούς ιστορικούς.
Αφού, λοιπόν, οι Βρετανοί ιστορικοί περιγράφουν την κατάληψη των Αθηνών και τη λεηλασία τους, που έγινε στις 27 Σεπτέμβρη του 480 π.χ., από τους Πέρσες, συνεχίζοντας σημειώνουν: «Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Βασιλέας (Ξέρξης) περιήλθε σε κατάσταση αμηχανίας «επί αρκετό χρόνο», λόγω της αδυναμίας του να κυριεύσει την Ακρόπολη. Αλλά την επομένη η μέρα (σ.σ. δηλαδή την 28η Σεπτεμβρίου) ήρθε το τέλος. Ορισμένοι πέρσες σκαρφάλωσαν από ένα απόκρημνο μονοπάτι και εισέβαλαν στην Ακρόπολη».
Να, λοιπόν, οι παράλληλοι βίοι της φυλής των Ελλήνων, των οποίων η πράξη αποδεικνύει το αδιάσπαστο της συνέχειάς της.
Τι έκαναν τότε οι Αθηναίοι υπερασπιστές της Ακρόπολης;
Μας το λένε οι διακεκριμένοι Βρετανοί ιστορικοί: «Μερικοί από τους υπερασπιστές προτίμησαν ν’αυτοκτονήσουν πέφτοντας από το βράχο, (όπως έπραξε ο Έλληνας φρουρός το 1941), παρά να δουν την πόλη τους σκλαβωμένη, ενώ άλλοι έτρεξαν προς το ιερό της Αθηνάς, όπου σφαγιάστηκαν ανηλεώς» (Το γεγονός καταγράφεται στην: «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας», εκδ. του Παν/μιου του Καίμπριτζ, Λονδίνο 1988, επανέκδοση από την εφ. «Τα Νέα», Αθήνα, 2005, τομ. 2ος, σελ. 286).
Αν το γεγονός δεν είχε ιστορική βάση οι Βρετανοί ιστορικοί δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να αναφερθούν σ’αυτό και μάλιστα σε παρένθεση.
Αυτά για την ιστορία.
Αθήνα, 28/05/2014
Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)