Akelarre perfektua lagunekin hondatzara joatea izango litzake, bozkoragailu batekin musika jarri eta dantzan, kanta eta jolasean hastea. Afaria atera motxilatik eta nola gauez egiten hasten den ikusi.
Nere akelarre perfektua zera izango zen: Familiarekin herrian bazkaldu, gaudenak ondo gaudela ospatuz. Ondoren, bizikleta hartu eta lagunekin gure betiko lekura joan. Han, suaren inguruan hitz egin, barrezka; atzera begirada bat botatzen, baina begi berriekin, aurrera egin nahi duten begiekin. Kriston festa muntatuko genuke pasa ditugun garai gogor hauetan zehar energia eman diguten kantekin batera, elkarrekin mantendu gaituzten kantekin. Amaitzeko, herrira bueltatu eta herriko guztiekin festa amaitu. Etxera iristean whatsapp bat lagunen taldetik bidali, errepikatzeko irriketan gaudela esanez, eta laister errepikatuko dugula hitzeman.
Zaila da bizi izan dugun egoera honen ondoren akelarre perfektu bat deskribatzea, geroz eta gehio lerro gutxi batzutan. Nire akelarrea ez da 24 orduko alkohol eta lagunez inguraturiko festa bat izango, ezta familiartean pasako dudan egun bat ere. Bizi izan dugun egoera honek nolabaiteko aldaketa edota hausnarketa sakonago bat egitea dakar. Egoera honek hain ahazturik geneuzkan gauza sinpleen garrantziaz ohartarazi gaitu, benetan balio duten gauzez; musuak, besarkadak, elkarrizketak... gure ingurukoak. Pixkanaka pertsona indibidualagoetan bilakatzen hasi gara, gauza materialak gainerako gauzen gainetik jartzen, gure egunerokotasunetik atera ezinik, lanetik etxerako bide amaigabe batean, benetan maite ditugun gauzak egiteko astirik izan gabe. Beraz, berriz ere aske izaten uzten gaituztenean, ordu-arteko bizitza materialista horretara ez itzultzea izango da nire akelarrea. Nire familia kideekin denbora gehio egotea, nahiz eta herriko betiko kaleetatik bueltaka aritu edota mahai batean mila ordu hitz egiten pasatzen ditugun, aitona-amonen istorio zaharrak behi eta berriz entzutea, nahiz eta erdia baino gehio memoriaz jakin, lagunekin erokeri handienak egitea, zahartzaroan banku batean eserita oroituko eta far egingo dugun horietakoak. Ahalik eta gehien besarkatu eta, inoiz ez bezala maitatu eta maitatua izatea uztea. Eta zeinen ederra izango den, hemendik 50 urteetara, 2020. urte nazkagarri hau oroitzapen itsusi eta nazkagarri bat baino ez denean, garagardo pare batekin mendi magal batean etzanda lagunekin topa egiterakoan, zein nazkagarri bezain garrantzitsua izan zen 2020. urte hortaz oroituko gara. Azken finean, zu izan zara eta, 2020, nire bizitzeko era gehien aldatu duen urtea. Zu izan baitzara, 2020, nire akelarrea.
Festibal batera juteko gogokin, ta festibalek dakarrena, hasteko, lehenengo ilaran itxoitea, ondoren desmadre, disfrute a tope, jendea ezagutu ta nola ez, abestu ahotsik geratu gabe, dantza egin...
bua nire ametsezko akelarrea, zalantzarik gabe, herriko koadrilarekin furgoneta bat hartzea eta uda oso batean Euskal Herriko jaitik jaiera joatea izango zen. sin preocupaciones, sin malestar. soilik lagun onak, musika, jaiak eta irribarre onenak. zeinen ederra izango zen... :')
Hainbat besarkada ematea lagun minei kontzertuaren musika gure oroitzapenetan grabatzen den bitartean. Dantzatu, oihukatu, eta maite ditut behin era berriz esatea garagardoa partekatzen dugun bitartean. 🍻🧙
Kaixo. Zetak deskubrimentu itzela izan da a ze kantu ederrak. Pandemiaren ondorengo nire asmoa kontatuko dizuet. 15 urte daramatzate administrazioan lanean funtzionario bezala. Lan hori utzi eta baserrian ogia egiten, nire Amak, nire Amonak ogia egiten zuen labean. 180-200 urte dituen lanean. Atzera eginez.. Valentin
nere akelarreperfektue izengozan, lelengo behintzet maskarilie ta errelojue etxin laga ta oin arte bizideuna alde batea laata etapa berrixe hasi, iueldu zelai haundi baten eo taberna zulun, ilie soltau, kaña bat eskun hartu ta dantza ein, biher ze einberdeun pentsatzeke ta momentue berdan bezela, lepo gozaute
Nire akelarre perfektua 2020ko otsaileko edozein egun litzateke, kezka eta beldur gabeko egunak . Egoera honek gauza txar asko ekarri ditu, baina momentu txikiak baloratzen ikasi dugu. Egun batean esnatu eta hau dena pasata egotea gustatuko litzaidake, kalera lasai joan, lagunak besarkatu eta kriston akelarrea montatu Oialumeko kontzertuan bezela, esperientzia berriekin, kalera irteten garenean momentu txiki bakoitza %100ean bizitzeko prest baitgaude!
Akelarretan elkartuko gara orainarte gorde ditugun muxuak, besarkadak, barreak, oihuak, dantzatzeko ta abesteko gogoak... libre ta seguru elkarbanatzeko. Baita atzean utzi ditugunengatik orainaldia eta momentua sekula-santan ez bezala bizitzeko. Har ditzagun erratzak, akelarrea hastera doaaa!!! 🔥💛
Itxaropena daukat, ekainak 5 erako, askapen puntu hori edukitzea eta zure kontzertuaz tope gozatzea. Zeinen ederra izango den 😍💪 hori izango da kriston akelarrea!!!
Nire akelarre partikularra nire herriko etxeko lorategian lagun guztiekin asteburu batean elkartzea izango litzateke. Han kriston festa egingo genuke, musika topera eta sua eta guztiz. Inkluso herriko jende guztiarentzat irekitzea pentsatzen ari naiz! Festa eta gero kanpaldia egingo genuke eta hurrengo egunean berriro!!! 💥💥🔥🔥🎉🎉
Zenbat aldiz pentsatu ote izan dut nire akelarre perfektua, oraindik eta gertuago ikusten dugun hori. Lehenik eta behin, kuadrillarekin banantzen nauten kilometro horiek apurtu, eta kalean poteo batekin hasi. Tripak lehertu arte edo, seguraski, gutako norbaitek lurra besarkatu arte. Gero, afari goxo goxo bat deboratu (hainbeste desiatzen dudan txuleta eta idiazabalgo gazta, mesedez) eta gerorako indarrak hartu, eguneratzen garen bitartean. Bukatzeko, izugarri faltan botatzen dudan gure herri txikian kriston juerga bota eguzkia atera eta betiko okindegian gosaldu arte. Eta nola ez, Zetak topera kantatu eta dantzatu berrogeialdiak utzi ez digun moduan. Orduan ohartuko gara dena bukatu dela. Zeinen ederra izango den... 🛫🍻🔜
Nire neskalagunari sarrera bat oparitu nion berarekin joateko sorpresa bezala zure fan faaan da eta desastre hau gertatu zen. Espero dut laster egotea berarekin gau zoragarri batean zuri ikusten bere zoriontasun aurpegi politarekin eta festetas gozatzen.
Nire ustez akelarre bat lagunen arteko irribarrak dira. Kalera atera eta zure elburu bakarra sorginen akelarrean baino espiritu txar gehiago kanporatzea, konturatzea ze altxorrez inguratuta gauden eta gure bizitzako azken eguna izango balitz bezala pasatzea.
Ba libreak garenean (dentro de lo que cabe) nire lehenengo festan, sekulako juerga egitea gustatuko litzaidake. Nire lagunekin, klasekideekin, mutil lagunarekin... Kristonako festa egitea. Tabernatik tabernara, musika a tope, disfrutatzera a tope. Konfinamenduan konturatu naiz bizitza disfrutau behar dela toperaino zuk maitatzen duzun horiekin. Sekulakoa izango da buelta benetan! Eurra! 🤘🏼
Neure lagunek alfabetoaren hizki batzuk gorputzean edota buruan (kapela baten antzera) eramatea eta neu ‘Z’ distiratsu eta handi bat eramatea gaupasa batean, eguzkia atera arte🥳 ‘Momentu hori, betiko oroitzea...🎶’
Ppff nire akelarre... Que difícil! Tantas cosas por querer hacer y solo en un día... Sólo se que me preguntaría mil veces si esto qué está pasando es verdad, si de verdad se ha acabado todo y puedo disfrutar y en ese momento cuando me lo crea sería bajar corriendo donde mi amona y darle un abrazo enorme enorme, decirle que por fin hemos sobrevivido a esto qué tan oscuro veíamos, llamar a mis amigas corriendo para reservar los próximos festivales y ese día montarnos uno propio en el camping. Ser felices disfrutando de este año en el que no hemos podido disfrutar, dar lo máximo, bailar hasta desmayarnos, beber hasta tumbar y cantar hasta quedarnos sin voz. Abrazar a toda esa gente con el que sólo anteriormente te dabas el codo y te retenias esas ganas de abrazar o besar. Ese día iría acabando poco a poco y al final posiblemente, pensemos que era un sueño, no nos imaginábamos ese día, nunca iba a llegar pero por fin pudimos vencer a ese bicho y disfrutar todos esas ganas acumuladas dándolo todo y dándonos calor con nuestra familia que tan fría se había convertido durante este año. Y para finalizar hacer un minuto de silencio por toda esa gente que se ha ido en esta gran lucha, sin ellos esto no habría sido posible aunque ahora la mayoría sea un número para todos y un nombre solo para sus seres queridos. Por ellos por nosotros y por lo que queda brindaría.
Ilunabar eder batetik hasi akelarrea. Kale kantoietatik barrena. Jendearen besakardak, oihuak, algarak, eta batez ere gogoa... Imajinatzen hasi, eta ez naiz konziente. Iritsiko da momentua, non aske dantzatu eta eztarria urratuko dugun... Non benetako akelarre bat biziko dugun.🔥🔥🔥
Nere akelarrea: Kuadrilla, ezagun eta parrandetako lagunekin herriko betiko tabernetako zerbeza kañera danak hustu, musika ona entzun, dantzatu eta eztarria urratu arte abestu. Gero goizaldeko 6ak aldera, tabernak itxitakoan, lagunakin etxera joan eta jardinean makarroiak tomatearekin jan, gora begira, izarrei begira. Zeinen ederra izango den. (hurrengo eguna ez hainbeste)
Nire akelarre perfektua: nire lagunekin herriko tabernan. Arratsalde osoa pasa kafeak edaten eta gaua ailegatzerakoan festa itzela montatu urte honetan ateratako abesti guztiekin ( zureak barne jaja). Gure herriko tabernan asteko arratsalde guztiak pasatzen genituen. Baita ere asteburuko gauetan, zeinen ederra izango den gure bigarren etxera bueltatzea.
Akelarre perfektua ezuzteko planak gustoko dituzten lagunminekin euskadiko edozein txokora jutea izango zen, dida batean planeatutako arratsalde hoietako baten faltan ditugun herriko jaien kontzertu hoietako bat egunsentirarte disfrutatzera. Ainize, Gorka, Iñigo, L... ea noiz!!!
Nire akelarre perfektua aurten ospatu ezin izan dugun san juan festetan izango litzateke. Urtero legez, kuadrillakoekin elkartu, kali ta kaña batzuk hartu, herriko jendearekun topa egin eta egundoko gaupasa bota! Goizean dianan dantzatu dultzaineroen atzetik eta axeri dantzan bukatu betikoekin😁🦊🔥
Nere lehen akelarrea espero det Suedian izatea Erasmusean zehar, urtarrilean hara jungo naiz eta nahiz eta itxaron behar han izatea espero dut, kontzertuetara joateko aukera izatea han egon bitartean, adibidez Hoffmaestrorena, hango musika talde bat Pellori esker ezagutu nuena (eskerrik asko!). Noski bueltatu bezain laister (ekainean) hemengo lagunekin izugarriko farra botatzeko planak egingo ditut, udan kontzertuak eta festibalak. Espero det juerga internazionalak botatzeko aukera izatea.
Akelarrerik hobena, lagunekin eguerdin sardotegi on bat egitea eta gero iluntze aldean zerbait jan eta biziko juergaik hobena botatzea izango zan, oilumen edo herri txikin bateko festetan... eguna argitu arte dena ematen egon eta goizaldean lagunekin panaderia jun gosaltzea( napolitana edo kruasana...🤤)
Nire ustez akelarre perfektua oso gau berezia izango zen, Dantza eta kantuz betea, gauari kolorea emago geniogun margolariak, udaran Kantauri itsasoko bainu izugarri eta greskagarri orietako bat izan daiteke akelarre perfektua.
Irabazi edo ez zuen abestikin denak irabazi dugu...maitasunez blai nago zuei esker...duten guziaz eskerrak eman...eta gauzak erran...maitasuna adieraziz
nire akelarrea hilabete guzti hauetan zehar besarkatu ezin izan ditudan pertsona guztiak besarkatzea izango litzateke: familiartean, lagunartean, jai giroan... akelarreetan
Nire lagun hoberenarekin juerga handi bat eman, eta elkarrekin irri gehiago egitea. Elkarrekin esan erotuta gaudela eta elkarrekin egongo garela erokeri gehiago egiten.
ZORIONTASUNA askatasunean aurkitzen degunean, gorde ezin diren muxu eta besarkadetan, nire semearen begien dizdiran eta nola ez itxaropenaren festa izango den Zeinen Ederra Izango Den festa zoragarrian.
Elkarrizketa berriro ikusten ari nintzela konturatu naiz, normalrasunera itzultze honetan, nire lehen akelarrea izango dela zuek zuzenean ikustera joatea ostiral honetan, zutik eta %100eko aforoarekin, azkenean!
Familiakoekin eta kuadrilako lagun guztiekin besarkada ikaragarriak eta elkarri maitasuna emanez, askatasun osoz. Eta herriko jaietan kriston juerga bat botatzen herrikoekin, guztiok batera, noski. Maite ditugunekin galdutako denbora guztia berreskuratzea izango litzateke bereziena.
Nire akelarre perfektua, familia osoarekin bazkari bat egin, arratsaldea benetako lagunekin banku baten pipak jaten pasa, eta gauean edozein herriko jaixetara joan.
Ba botako dut nire Akelarrea: Beti pentsatu izan dut lagunekin kotxea hartu, herrian poteoan hasi, errepidean geldikaitzak, beste herri bateko jaietara heldu ta gaua eman jaian. Gaur, nahi dudan gauza bakarra, gurasoak eta hilobak ikustea da, akelarre lasaia baina poz izugarriz buztia. Aititek nire alaba besarkatzea, nire koinatuari adarra jo...
Betikolez nire akelarrerik gogokoena nire familiako baserrian kristolako juergea botatea izango da! Betiko lagunez elkarturik eta zerbeza ta kalimotxoz beteriko akelarre sutxu bat non musika ez dan faltako ezta zetaken abesti guztien errepasoooaaa!!!
Nire akelarre ederra izango litzateke non familiarekin, lagunekin, pertsona horiek niretzeko bereziak direnak eta haiengaz ezin izan dudanez disfrutatuz, egon behar dira bai ala bai. Akelarrean bereziki maitasuna izango da faktore garrantsitzuena, faltan bota ditudan pertsona horiekin disfrutatu, izugarrizko festak egin , ere beste faktore garrantsitzua ASKATASUNA izango litzateke, duelako asko ez dudan askatasun hori, pandemiarengatik. Dena den, akelarre perfektua izango da horrelaxe: edozein lekutan berdin du hori, garrantsitzuena da pertsona bereziekin egotea dantza egin, disfrutatu eta ez egon denboraren menpe baizik eta bihotzaren menpe, hori delako garrantsitzuena bihotza.
Ekaina 5,Euskal Herriko txokorenbatetan egingo den kontzertu ikaragarri batetan 18 urteko alabarekin bertan izango den AKELARRE bikainean parte izan eta euskal herrian ere musika bikaina egiten ere badakigula erakuztea nere alabari
Ze galdera zaila eta polita une berean. Martxotik hona momentu aunitz bizi izan ditugu, gogorra izan da. Unibertsitateko karrera bukatu genuen etxetik, online, bakarrik, ezinegona batzuetan, gradu amaierako lanarekin aztoratuta, burbuila batean sarturik. Momentu hoietan konturatu nintzen zein zen beti hor nere ondoan egon zena eta egongo dena. Zeinen beharra nuen besarkada bat, muxu bat, laztan bat. Ez genuen lau urte ondoren unibertsitateko graduazioa izan eta hori tristea izan zen hasieran, aunitzek kontatu digutelako nolakoa den, parranda galanta! Hala ere, nik akelarrean "graduazio" Moduko bat egin nahiko nuke, gure modura, zerbait berezia egin. Honi alderdi positiboa bilatzen saiatu behar gara. Mendira joatea gustatuko litzaidake, afari bat egitea, bakoitzak bere etxetik zerbait ekartzea eta su ondoan izarrak ikusten egotea musika lasai batekin (zeinen ederra izango den). Gero, pandemia honetan bizirik mantendu gaituen musika desberdinak entzun eta denak elkarrekin dantzatzea. Etxera hagitz berandu joatea eta joan baino lehen batak bertzeari istorioak kontatzea. Oihu egitea, gure emozio eta sentsazioak askatzea. Eta eman ez ditudan besarkada, laztan eta muxu guztiak ematea. Honetaz gain, edozer emango nuke amatxi eta atatxi besarkatzeko. Distantzia eta muxukorik gabe. Galdutako denbora berreskuratzeko beharra eta gogo izugarria dauzkat.
Akelarrea nola bizitu?Sinpleki familia eta lagunartean elkartasuna adieraziz uneoro....lasai egonez edonon patxadaz presiorik gabe ..dantzatu,gozatu,ohiu,negar,irri,.muga guzin gañetik literalki....zure nortasuna agertuz...maitatuz...batez ere hori..MAITATU...
Akelarrea??? Nire kontzertu bidaikideak hartu eta zuzenean kontzertura joan, gure txupito eta kubata mordoak edan, moskortu eta topera gozatu... zuekin batera
SPOTIFY-en!!😱🔥 open.spotify.com/artist/4fYuFg89YvkN1bUwpXumdE?si=VrKmCc3NQvqVbZjStf18dw
Akelarre perfektua lagunekin hondatzara joatea izango litzake, bozkoragailu batekin musika jarri eta dantzan, kanta eta jolasean hastea. Afaria atera motxilatik eta nola gauez egiten hasten den ikusi.
Nere akelarre perfektua zera izango zen:
Familiarekin herrian bazkaldu, gaudenak ondo gaudela ospatuz. Ondoren, bizikleta hartu eta lagunekin gure betiko lekura joan. Han, suaren inguruan hitz egin, barrezka; atzera begirada bat botatzen, baina begi berriekin, aurrera egin nahi duten begiekin. Kriston festa muntatuko genuke pasa ditugun garai gogor hauetan zehar energia eman diguten kantekin batera, elkarrekin mantendu gaituzten kantekin.
Amaitzeko, herrira bueltatu eta herriko guztiekin festa amaitu. Etxera iristean whatsapp bat lagunen taldetik bidali, errepikatzeko irriketan gaudela esanez, eta laister errepikatuko dugula hitzeman.
Zaila da bizi izan dugun egoera honen ondoren akelarre perfektu bat deskribatzea, geroz eta gehio lerro gutxi batzutan.
Nire akelarrea ez da 24 orduko alkohol eta lagunez inguraturiko festa bat izango, ezta familiartean pasako dudan egun bat ere.
Bizi izan dugun egoera honek nolabaiteko aldaketa edota hausnarketa sakonago bat egitea dakar. Egoera honek hain ahazturik geneuzkan gauza sinpleen garrantziaz ohartarazi gaitu, benetan balio duten gauzez; musuak, besarkadak, elkarrizketak... gure ingurukoak.
Pixkanaka pertsona indibidualagoetan bilakatzen hasi gara, gauza materialak gainerako gauzen gainetik jartzen, gure egunerokotasunetik atera ezinik, lanetik etxerako bide amaigabe batean, benetan maite ditugun gauzak egiteko astirik izan gabe.
Beraz, berriz ere aske izaten uzten gaituztenean, ordu-arteko bizitza materialista horretara ez itzultzea izango da nire akelarrea. Nire familia kideekin denbora gehio egotea, nahiz eta herriko betiko kaleetatik bueltaka aritu edota mahai batean mila ordu hitz egiten pasatzen ditugun, aitona-amonen istorio zaharrak behi eta berriz entzutea, nahiz eta erdia baino gehio memoriaz jakin, lagunekin erokeri handienak egitea, zahartzaroan banku batean eserita oroituko eta far egingo dugun horietakoak. Ahalik eta gehien besarkatu eta, inoiz ez bezala maitatu eta maitatua izatea uztea.
Eta zeinen ederra izango den, hemendik 50 urteetara, 2020. urte nazkagarri hau oroitzapen itsusi eta nazkagarri bat baino ez denean, garagardo pare batekin mendi magal batean etzanda lagunekin topa egiterakoan, zein nazkagarri bezain garrantzitsua izan zen 2020. urte hortaz oroituko gara.
Azken finean, zu izan zara eta, 2020, nire bizitzeko era gehien aldatu duen urtea. Zu izan baitzara, 2020, nire akelarrea.
No entiendo ni una pizca de vasco, pero me he tragado la entrevista entera y me ha quedado todo claro.
Nere akelarrea izango litzeke bizie bizitzea, beldurrik gabee su emanez! HEMEN eta orain daukaguna horixe dalako. Zeinen ederra izango den!🌼💛
Eman suuuu beldurrik gabee laguuun!!! 🔥🔥🔥
Festibal batera juteko gogokin, ta festibalek dakarrena, hasteko, lehenengo ilaran itxoitea, ondoren desmadre, disfrute a tope, jendea ezagutu ta nola ez, abestu ahotsik geratu gabe, dantza egin...
bua nire ametsezko akelarrea, zalantzarik gabe, herriko koadrilarekin furgoneta bat hartzea eta uda oso batean Euskal Herriko jaitik jaiera joatea izango zen. sin preocupaciones, sin malestar. soilik lagun onak, musika, jaiak eta irribarre onenak. zeinen ederra izango zen... :')
Hainbat besarkada ematea lagun minei kontzertuaren musika gure oroitzapenetan grabatzen den bitartean. Dantzatu, oihukatu, eta maite ditut behin era berriz esatea garagardoa partekatzen dugun bitartean. 🍻🧙
Kaixo. Zetak deskubrimentu itzela izan da a ze kantu ederrak. Pandemiaren ondorengo nire asmoa kontatuko dizuet. 15 urte daramatzate administrazioan lanean funtzionario bezala. Lan hori utzi eta baserrian ogia egiten, nire Amak, nire Amonak ogia egiten zuen labean. 180-200 urte dituen lanean. Atzera eginez.. Valentin
nere akelarreperfektue izengozan, lelengo behintzet maskarilie ta errelojue etxin laga ta oin arte bizideuna alde batea laata etapa berrixe hasi, iueldu zelai haundi baten eo taberna zulun, ilie soltau, kaña bat eskun hartu ta dantza ein, biher ze einberdeun pentsatzeke ta momentue berdan bezela, lepo gozaute
Nire akelarre perfektua 2020ko otsaileko edozein egun litzateke, kezka eta beldur gabeko egunak . Egoera honek gauza txar asko ekarri ditu, baina momentu txikiak baloratzen ikasi dugu. Egun batean esnatu eta hau dena pasata egotea gustatuko litzaidake, kalera lasai joan, lagunak besarkatu eta kriston akelarrea montatu Oialumeko kontzertuan bezela, esperientzia berriekin, kalera irteten garenean momentu txiki bakoitza %100ean bizitzeko prest baitgaude!
Akelarretan elkartuko gara orainarte gorde ditugun muxuak, besarkadak, barreak, oihuak, dantzatzeko ta abesteko gogoak... libre ta seguru elkarbanatzeko. Baita atzean utzi ditugunengatik orainaldia eta momentua sekula-santan ez bezala bizitzeko. Har ditzagun erratzak, akelarrea hastera doaaa!!! 🔥💛
Hau nere laune da bai😍😍 LATZA ZEA💥💥
LIKE LIKE LIKE EMAN SU MAIFREND
@@agedapoxpolin5067 ta hau nere onddi polita!!! 💛
@@agedapoxpolin5067 🔥🔥🔥
Itxaropena daukat, ekainak 5 erako, askapen puntu hori edukitzea eta zure kontzertuaz tope gozatzea. Zeinen ederra izango den 😍💪 hori izango da kriston akelarrea!!!
Hurrengo akelarrea kanpaikadak eta gero, danok balkoietan misikie topea jarritte dantzan dana ematen!🔥
Nire akelarre partikularra nire herriko etxeko lorategian lagun guztiekin asteburu batean elkartzea izango litzateke. Han kriston festa egingo genuke, musika topera eta sua eta guztiz. Inkluso herriko jende guztiarentzat irekitzea pentsatzen ari naiz! Festa eta gero kanpaldia egingo genuke eta hurrengo egunean berriro!!! 💥💥🔥🔥🎉🎉
Zenbat aldiz pentsatu ote izan dut nire akelarre perfektua, oraindik eta gertuago ikusten dugun hori. Lehenik eta behin, kuadrillarekin banantzen nauten kilometro horiek apurtu, eta kalean poteo batekin hasi. Tripak lehertu arte edo, seguraski, gutako norbaitek lurra besarkatu arte. Gero, afari goxo goxo bat deboratu (hainbeste desiatzen dudan txuleta eta idiazabalgo gazta, mesedez) eta gerorako indarrak hartu, eguneratzen garen bitartean. Bukatzeko, izugarri faltan botatzen dudan gure herri txikian kriston juerga bota eguzkia atera eta betiko okindegian gosaldu arte. Eta nola ez, Zetak topera kantatu eta dantzatu berrogeialdiak utzi ez digun moduan. Orduan ohartuko gara dena bukatu dela. Zeinen ederra izango den... 🛫🍻🔜
Nire neskalagunari sarrera bat oparitu nion berarekin joateko sorpresa bezala zure fan faaan da eta desastre hau gertatu zen. Espero dut laster egotea berarekin gau zoragarri batean zuri ikusten bere zoriontasun aurpegi politarekin eta festetas gozatzen.
Nire ustez akelarre bat lagunen arteko irribarrak dira. Kalera atera eta zure elburu bakarra sorginen akelarrean baino espiritu txar gehiago kanporatzea, konturatzea ze altxorrez inguratuta gauden eta gure bizitzako azken eguna izango balitz bezala pasatzea.
Ba libreak garenean (dentro de lo que cabe) nire lehenengo festan, sekulako juerga egitea gustatuko litzaidake. Nire lagunekin, klasekideekin, mutil lagunarekin... Kristonako festa egitea. Tabernatik tabernara, musika a tope, disfrutatzera a tope. Konfinamenduan konturatu naiz bizitza disfrutau behar dela toperaino zuk maitatzen duzun horiekin.
Sekulakoa izango da buelta benetan! Eurra! 🤘🏼
Neure lagunek alfabetoaren hizki batzuk gorputzean edota buruan (kapela baten antzera) eramatea eta neu ‘Z’ distiratsu eta handi bat eramatea gaupasa batean, eguzkia atera arte🥳 ‘Momentu hori, betiko oroitzea...🎶’
Ze ona!!!! Goazennnnnn!!!!!
Ppff nire akelarre... Que difícil! Tantas cosas por querer hacer y solo en un día...
Sólo se que me preguntaría mil veces si esto qué está pasando es verdad, si de verdad se ha acabado todo y puedo disfrutar y en ese momento cuando me lo crea sería bajar corriendo donde mi amona y darle un abrazo enorme enorme, decirle que por fin hemos sobrevivido a esto qué tan oscuro veíamos, llamar a mis amigas corriendo para reservar los próximos festivales y ese día montarnos uno propio en el camping. Ser felices disfrutando de este año en el que no hemos podido disfrutar, dar lo máximo, bailar hasta desmayarnos, beber hasta tumbar y cantar hasta quedarnos sin voz.
Abrazar a toda esa gente con el que sólo anteriormente te dabas el codo y te retenias esas ganas de abrazar o besar.
Ese día iría acabando poco a poco y al final posiblemente, pensemos que era un sueño, no nos imaginábamos ese día, nunca iba a llegar pero por fin pudimos vencer a ese bicho y disfrutar todos esas ganas acumuladas dándolo todo y dándonos calor con nuestra familia que tan fría se había convertido durante este año.
Y para finalizar hacer un minuto de silencio por toda esa gente que se ha ido en esta gran lucha, sin ellos esto no habría sido posible aunque ahora la mayoría sea un número para todos y un nombre solo para sus seres queridos. Por ellos por nosotros y por lo que queda brindaría.
Nere akelarrea euskal herri osoarekin izango litzateke, guztiok gozatzeko aukera izateko, elkar, aske zentituz ta euskal musikarekin gozatzeko!!!
Ilunabar eder batetik hasi akelarrea. Kale kantoietatik barrena. Jendearen besakardak, oihuak, algarak, eta batez ere gogoa... Imajinatzen hasi, eta ez naiz konziente. Iritsiko da momentua, non aske dantzatu eta eztarria urratuko dugun... Non benetako akelarre bat biziko dugun.🔥🔥🔥
Nere akelarrea: Kuadrilla, ezagun eta parrandetako lagunekin herriko betiko tabernetako zerbeza kañera danak hustu, musika ona entzun, dantzatu eta eztarria urratu arte abestu. Gero goizaldeko 6ak aldera, tabernak itxitakoan, lagunakin etxera joan eta jardinean makarroiak tomatearekin jan, gora begira, izarrei begira. Zeinen ederra izango den. (hurrengo eguna ez hainbeste)
Nire akelarre perfektua: nire lagunekin herriko tabernan. Arratsalde osoa pasa kafeak edaten eta gaua ailegatzerakoan festa itzela montatu urte honetan ateratako abesti guztiekin ( zureak barne jaja). Gure herriko tabernan asteko arratsalde guztiak pasatzen genituen. Baita ere asteburuko gauetan, zeinen ederra izango den gure bigarren etxera bueltatzea.
Akelarretan eta gure sorgiñarekin....yeahhh
Akelarre perfektua ezuzteko planak gustoko dituzten lagunminekin euskadiko edozein txokora jutea izango zen, dida batean planeatutako arratsalde hoietako baten faltan ditugun herriko jaien kontzertu hoietako bat egunsentirarte disfrutatzera. Ainize, Gorka, Iñigo, L... ea noiz!!!
Nire akelarre perfektua aurten ospatu ezin izan dugun san juan festetan izango litzateke. Urtero legez, kuadrillakoekin elkartu, kali ta kaña batzuk hartu, herriko jendearekun topa egin eta egundoko gaupasa bota! Goizean dianan dantzatu dultzaineroen atzetik eta axeri dantzan bukatu betikoekin😁🦊🔥
Nere lehen akelarrea espero det Suedian izatea Erasmusean zehar, urtarrilean hara jungo naiz eta nahiz eta itxaron behar han izatea espero dut, kontzertuetara joateko aukera izatea han egon bitartean, adibidez Hoffmaestrorena, hango musika talde bat Pellori esker ezagutu nuena (eskerrik asko!). Noski bueltatu bezain laister (ekainean) hemengo lagunekin izugarriko farra botatzeko planak egingo ditut, udan kontzertuak eta festibalak. Espero det juerga internazionalak botatzeko aukera izatea.
Akelarrerik hobena, lagunekin eguerdin sardotegi on bat egitea eta gero iluntze aldean zerbait jan eta biziko juergaik hobena botatzea izango zan, oilumen edo herri txikin bateko festetan... eguna argitu arte dena ematen egon eta goizaldean lagunekin panaderia jun gosaltzea( napolitana edo kruasana...🤤)
Nire ustez akelarre perfektua oso gau berezia izango zen, Dantza eta kantuz betea, gauari kolorea emago geniogun margolariak, udaran Kantauri itsasoko bainu izugarri eta greskagarri orietako bat izan daiteke akelarre perfektua.
Irabazi edo ez zuen abestikin denak irabazi dugu...maitasunez blai nago zuei esker...duten guziaz eskerrak eman...eta gauzak erran...maitasuna adieraziz
nire akelarrea hilabete guzti hauetan zehar besarkatu ezin izan ditudan pertsona guztiak besarkatzea izango litzateke: familiartean, lagunartean, jai giroan... akelarreetan
Nire lagun hoberenarekin juerga handi bat eman, eta elkarrekin irri gehiago egitea. Elkarrekin esan erotuta gaudela eta elkarrekin egongo garela erokeri gehiago egiten.
ZORIONTASUNA askatasunean aurkitzen degunean, gorde ezin diren muxu eta besarkadetan, nire semearen begien dizdiran eta nola ez itxaropenaren festa izango den Zeinen Ederra Izango Den festa zoragarrian.
Aupa
♥️♥️
Asko gustatu zait😘🥳
Aupa 💚
Elkarrizketa berriro ikusten ari nintzela konturatu naiz, normalrasunera itzultze honetan, nire lehen akelarrea izango dela zuek zuzenean ikustera joatea ostiral honetan, zutik eta %100eko aforoarekin, azkenean!
Nire akelarrea Sahara errepublika askean izango litzateke. Gora Saharako herria. SAHARA HURRA!
Familiakoekin eta kuadrilako lagun guztiekin besarkada ikaragarriak eta elkarri maitasuna emanez, askatasun osoz. Eta herriko jaietan kriston juerga bat botatzen herrikoekin, guztiok batera, noski. Maite ditugunekin galdutako denbora guztia berreskuratzea izango litzateke bereziena.
Nire akelarre perfektua, familia osoarekin bazkari bat egin, arratsaldea benetako lagunekin banku baten pipak jaten pasa, eta gauean edozein herriko jaixetara joan.
Ba botako dut nire Akelarrea: Beti pentsatu izan dut lagunekin kotxea hartu, herrian poteoan hasi, errepidean geldikaitzak, beste herri bateko jaietara heldu ta gaua eman jaian.
Gaur, nahi dudan gauza bakarra, gurasoak eta hilobak ikustea da, akelarre lasaia baina poz izugarriz buztia. Aititek nire alaba besarkatzea, nire koinatuari adarra jo...
Betikolez nire akelarrerik gogokoena nire familiako baserrian kristolako juergea botatea izango da! Betiko lagunez elkarturik eta zerbeza ta kalimotxoz beteriko akelarre sutxu bat non musika ez dan faltako ezta zetaken abesti guztien errepasoooaaa!!!
Vamooooooos primer coment like and suscribe
Nire akelarre ederra izango litzateke non familiarekin, lagunekin, pertsona horiek niretzeko bereziak direnak eta haiengaz ezin izan dudanez disfrutatuz, egon behar dira bai ala bai. Akelarrean bereziki maitasuna izango da faktore garrantsitzuena, faltan bota ditudan pertsona horiekin disfrutatu, izugarrizko festak egin , ere beste faktore garrantsitzua ASKATASUNA izango litzateke, duelako asko ez dudan askatasun hori, pandemiarengatik.
Dena den, akelarre perfektua izango da horrelaxe: edozein lekutan berdin du hori, garrantsitzuena da pertsona bereziekin egotea dantza egin, disfrutatu eta ez egon denboraren menpe baizik eta bihotzaren menpe, hori delako garrantsitzuena bihotza.
Akelarrea ekainak 24ko gauean egingo nuke, San Juan sua ondoan. "San Juan suak senti nahirik urrun zaituztedanetik"
Nei akelarre perfektua,Ekainan 23 hasi ta Uztailan 15ien buketuko dena...🤪
Ekaina 5,Euskal Herriko txokorenbatetan egingo den kontzertu ikaragarri batetan 18 urteko alabarekin bertan izango den AKELARRE bikainean parte izan eta euskal herrian ere musika bikaina egiten ere badakigula erakuztea nere alabari
Nire Akelarrea: egunez,etxeko guztien urtebetetzeak ospatu eta arratzalde eta gau guztia lagunekin kriston Akelarrea egin.
Ze galdera zaila eta polita une berean. Martxotik hona momentu aunitz bizi izan ditugu, gogorra izan da. Unibertsitateko karrera bukatu genuen etxetik, online, bakarrik, ezinegona batzuetan, gradu amaierako lanarekin aztoratuta, burbuila batean sarturik. Momentu hoietan konturatu nintzen zein zen beti hor nere ondoan egon zena eta egongo dena. Zeinen beharra nuen besarkada bat, muxu bat, laztan bat. Ez genuen lau urte ondoren unibertsitateko graduazioa izan eta hori tristea izan zen hasieran, aunitzek kontatu digutelako nolakoa den, parranda galanta! Hala ere, nik akelarrean "graduazio" Moduko bat egin nahiko nuke, gure modura, zerbait berezia egin. Honi alderdi positiboa bilatzen saiatu behar gara. Mendira joatea gustatuko litzaidake, afari bat egitea, bakoitzak bere etxetik zerbait ekartzea eta su ondoan izarrak ikusten egotea musika lasai batekin (zeinen ederra izango den). Gero, pandemia honetan bizirik mantendu gaituen musika desberdinak entzun eta denak elkarrekin dantzatzea. Etxera hagitz berandu joatea eta joan baino lehen batak bertzeari istorioak kontatzea. Oihu egitea, gure emozio eta sentsazioak askatzea. Eta eman ez ditudan besarkada, laztan eta muxu guztiak ematea. Honetaz gain, edozer emango nuke amatxi eta atatxi besarkatzeko. Distantzia eta muxukorik gabe. Galdutako denbora berreskuratzeko beharra eta gogo izugarria dauzkat.
Musuko guztiak pikutara bidaltzea, hori izango da nire akelarrea.
Akelarrea nola bizitu?Sinpleki familia eta lagunartean elkartasuna adieraziz uneoro....lasai egonez edonon patxadaz presiorik gabe ..dantzatu,gozatu,ohiu,negar,irri,.muga guzin gañetik literalki....zure nortasuna agertuz...maitatuz...batez ere hori..MAITATU...
No entiendo nada
Lahena
Akelarrea nun? Betiko lagunegin, ezagunekin, betiko tokietan, eta Legazpiko Karibe Zaharra tabernako bankuetan AKELARRETAN dantzaten!
Akelarrea??? Nire kontzertu bidaikideak hartu eta zuzenean kontzertura joan, gure txupito eta kubata mordoak edan, moskortu eta topera gozatu... zuekin batera