Foucault ve Beden | Ferda Keskin, Erinç Aslanboğa, Eda Çaça (moderatör)

14 Şubat Çarşamba akşamı #TESAK’ta @atlaspublishinglab ile birlikte düzenlediğimiz Foucault Konuşmaları’nda Eda Çaça’nın konukları Erinç Aslanboğa ile Ferda Keskin’di. Batı felsefesi tarihinde, özellikle Antik Yunan’dan çağdaş felsefeye kadar uzun zaman ruh/beden, (psyche/soma) düalitesinin yabana atılan tarafı olarak konumlanan beden kavramı ve bedenin Foucault düşüncesindeki yerini konuştuk. 💀💪📖
Erinç Aslanboğa: “Foucault 1963’te yayımladığı Kliniğin Doğuşu’nda canlının ve yaşamın bilgisinin paradoksal olarak kadavradan elde edildiğini ve 19. yüzyıl tıbbının kadavrada yaşamın zayıflığını bulan mutlak bir gözün peşinde olduğunu söyler. Bu bize, Batı felsefesinde bedene yaklaşımımıza damgasını vuran beden/ruh, maddi/manevi ayrımının Platon’la birlikte bedenin ölümsüz bir ruhun kabı, mezarı olarak düşünülmesini ve bununla bağlantılı olarak da bedenin sadece maddi boyutuna indirgenen bir inceleme nesnesine dönüştürülmesini hatırlatır. Foucault, Ütopik Beden adlı radyo konuşmasında bedeni silmek, ‘bedensiz bir beden’ tasarlamak için ortaya konan ütopyalardan en ısrarcısının ‘ruh miti’ olduğunu söyler. Aslında bütün ütopyalar bedenden türer, ama bazı durumlarda beden ütopik gücünü kendi karşısına alır. Batı felsefesindeki ikili karşıtlıklar arasındaki hiyerarşik yapı ve Foucault’nun ütopik beden üzerine söylediklerini düşünerek şöyle diyebiliriz: Kırılgan, sınırlı, hastalanan, ölümlü bedenden yola çıkarak, bu bedeni tüm kusur ve eksikliklerinden arındırıp yalıtarak bozuluşa tabi olmayan, hep diri, taze, güzel kalacak, kurgusal, ideal bir beden yaratmak. Foucault’nun ‘ütopik beden’ dediği aslında biraz böyle bir şey. Ve sonra da günlük bedeni bu ideal bedenin soluk, zayıf bir kopyası, geçici bir yansıması olarak yeniden tanımlamak...”
#FerdaKeskin #ErinçAslanboğa

[@feritbaris9508]

Hocam cok eeee diyorsunuz (ilk anlatan erkek hoca) dikkat dagitiyor.