Julia Nowacka - Historia zatopionego dzwonu

„Historia zatopionego dzwonu”
Któryś z pracujących chłopów dostrzegł wielką, czarną chmurę sunącą
wprost na Kuty.
- Idzie granie! - krzyknął, bo graniem nazywano burzę z błyskawicami i
grzmotami.
Za ciemną chmurą wisiała szara ściana ulewy, która zwaliła się już na
Pozezdrze, być może doszła już do Stręgielka.
Grzmoty trzaskały tuż, tuż…
- Spraw Boże, aby Twój ogień ominął naszą chatę - mamrotały niejedne
usta…