Przegląd twórczości Wojciecha J. Hasa w Kulturze. Rozmowa przed filmem "Sanatorium pod Klepsydrą".

Sdílet
Vložit
  • čas přidán 31. 08. 2022
  • #haswkulturze #sfp #festiwalsingera
    1 września, przed projekcją filmu #"Sanatorium pod Klepsydrą" Wojciecha Jerzego Hasa w warszawskim kinie Kultura, Marcin Radomski rozmawiał z Janem Nowickim.
    Pokaz i spotkanie odbyło się w trakcie zorganizowanego przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich Przeglądu filmów Wojciecha Jerzego Hasa, w ramach XIX Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszawa Singera.
  • Krátké a kreslené filmy

Komentáře • 20

  • @nanli8136
    @nanli8136 Před rokem +18

    Żegnaj Szu, byłeś wielkim aktorem, dykcja, intelekt i ostry humor ahhh.Dzisiejsze aktorzyny mogą Tobie buty czyścić.Pozostał z wielkich jeszcze Gajos i Seweryn, Kondrat już nie gra w filmach, ciężkie czasy idą dla Polskiego Kina.

  • @dorotakurdziel6349
    @dorotakurdziel6349 Před rokem +13

    To chyba ostatni wywiad z Mistrzem Janem Nowickim. Pokój Jego Duszy 💔

  • @bebavirtual
    @bebavirtual Před rokem +8

    nie byl juz podobny do Siebie tak pieknego , i tak charyzmatycznego ale glos i slowa , caly czas sila i Basn ! swietny Aktor i Artysta niezwyczajny , zly ,zbuntowany , prowokujacy ,ciagle pytajacy i dyskutujacy z widownią , brakuje nam takich ludzi ,, Pokoj Jego Duszy , niech wreszcie odpoczywa ,bo tu sie nameczyl z ludzmi , wyglada jak Hemingway , ciekawe czy byli podobni i tak zbuntowani , bo gorycz w zasadzie podobna ??

  • @mariajolantapiskorowska3152

    Uwielbiam narracje Nowickiego

  • @PowracajacyRefren
    @PowracajacyRefren Před rokem +2

    Wzrusza mnie, jak w ostatnich wywiadach przepraszał, że nie wypadł tak, jakby chciał. Myślę, że zrozumiałby to, co teraz napiszę - odszedł we właściwym momencie. Niczym w słowach piosenki "Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść. Niepokonanym". Jechałam ostatnio autobusem i leciał w radio ten numer. Pomyślałam sobie wtedy o Janie Nowickim. Wers "Wśród tandety lśniąc jak diament. Być zagadką, której nikt nie zdąży zgadnąć nim minie czas", jest o nim.

  • @adam-108
    @adam-108 Před 10 měsíci +1

    W książce pana Szulca poruszane są dwa terminy filozoficzne.
    Czas i sen.
    ANALIZA CZASU
    1. Istnienie czasu teraźniejszego i czasu przyszłego z góry zakłada istnienie czasu przeszłego.
    Czas teraźniejszy i czas przyszły istnieją przeto w czasie przeszłym.
    2. Jeżeli czas teraźniejszy i przyszły nie istnieją w nim, w jaki sposób mo-gą one istnieć, zakładając z góry czas przeszły?
    3. Bez założonego z góry czasu przeszłego, istnienia tych dwóch rzeczy (czasu teraźniejszego i przyszłego) nie można udowodnić.
    Dlatego też ani czas teraźniejszy, ani przyszły -nie istnieją
    4. W ten sam sposób można zanalizować dwa pozostałe czasy.
    Tak też można traktować ,,najwyższy", „najniższy", „pośredni", itd., jedność i zróżnicowanie.
    5. Czas", który płynie nie może zostać ,,schwytany", a niezmienny,,czas", który możnaby schwytać - nie istnieje.
    8. Ponieważ czas jest uzależniony od rzeczy, jak więc może on istnieć bez rzeczy?
    Nie ma takiej rzeczy, któraby istniała;
    jak więc, czas może stać się czymś ?
    Nagarjuna, Mulamadhyamikakarika. XIX

  • @rafamikucki4358
    @rafamikucki4358 Před 7 měsíci +2

    Mistrz

  • @adam-108
    @adam-108 Před 10 měsíci +1

    Tak na temat snu pisze wielki filozof indyjski :
    TRAKTAT O PODSTAWACH ŚRODKOWEJ ŚCIEŻKI (Mulamadhyamika-kärikā)
    [Ten niezwykle trudny tekst, jakim jest "Traktat o podstawach Środkowej Drogi" wymaga osobnego wprowadzenia.
    Tak na temat filozofii Nagardžuny pisze
    S. Radhakrishnan:
    "Wszelka nasze wiedza jest względna i opiera się na rozróżnieniach. Koń nie istnieje, świat nie istnieje.
    Nie wiemy, czym one są.
    Dylemat formułuje się w sposób następujący: Nie możemy poznać istoty rzeczy, poza tym, co ją odróżnia od innych. Nie możemy poznać tego, co różni daną rzecz od innych rzeczy, poza poznaniem jej własnej istoty. Każda rzecz nawiązuje do innej i proces ten nie ma końca. Nie możemy osiągnąć ostatecznego wyjaśnienia rzeczy.
    Wszystko jest względne.
    Nic nie istnieje samo przez się, skoro wszystko opiera się na nieskończonym uszeregowaniu przyczyn i skutków. Wszelkie własności rzeczy są względne, a nie absolutne. Postępujemy na podstawie schematu stosunków, które się również nie kojarzą. Rzeczy, które oglądamy na jawie, nie widzimy w głębokim uśpieniu. Tego, co znajduje się w snach, nie znajdujemy na jawie. Gdyby cokolwiek istniało rzeczywiście, to znajdowałoby się we wszystkich trzech stanach (ja wie, marzeniu sennym i śnie bez marzeń - przyp. JS).
    Myśl nie może znać tego, co nią nie jest.
    Należy postawić znak równania pomiędzy prawdą a milczeniem.
    Poznanie jest niemożliwe.
    Taka jest konkluzja żelaznej logiki Nagardżuny.
    (...) Śmiały w swej logice, wykazuje, że świat składający się z narodzin, życia i śmierci, jest nierzeczywisty. Cierpienie, samskary czyli skłonności psychiczne, niewola, wyzwolenie i wszelkie uczynki są nierzeczywiste.
    Zawdzięczają jedynie swe istnienie stosunkom, których istoty nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć.
    Nagardżuna ma odwagę stanąć oko w oko z wnioskami wynikającymi z jego logiki, bez względu na to, jak przykre mogą one być dla religijnych zainteresowań ludzkości.
    Zamyka swój system stwierdzeniem, iż w rzeczywistości nie ma żadnego Buddy czyli Tathagaty, i że z absolutnego punktu widzenia nie istnieje nawet żadne rozróżnienie pomiędzy prawdą a błędem. Gdy nie istnieje nic rzeczywistego, nie ma możliwości błędnego zrozumienia czegokolwiek. Cztery szlachetne prawdy o cierpieniu oraz koncepcja nirwany są nierealne.
    Już w pierwszej strofie swej 'Madhjami kasastry' mówi: 'Nie ma śmierci, nie ma narodzin, ani różnicy, ani trwania, ani jedności, ani mnogości. ani wchodzenia, ani wychodzenia'. Nie ma nic rzeczywistego. Negatywna ta prawda jest już dana....
    Świat ma istnienie jedynie zjawiskowe... i jest jedynie idealnym systemem właściwości i stosunków. Przyjmujemy na wiarę stosunki nie dające się wyjaśnić w sposób zrozumiały dla intelektu.
    Nagardžuna obala ten wyższego rzędu przesąd nauki, iż kategorie pożyteczne w 'świecie' doświadczalnym są realne w sensie ostatecznym.
    ("Filozofia indyjska", s. 597-8
    Warszawa 1958/1960 t.1-2)]

  • @alicjakozlowska9502
    @alicjakozlowska9502 Před rokem +1

    Żal pana Nowickiego ; zbyt szybkie starzenie go dotknęło. Szkoda, bo oryginalne na poglądy i lubię go słuchać, chociaż często nie zgadzam się z nim :))

  • @piotrcelnik8698
    @piotrcelnik8698 Před rokem +3

    Bardzo współczuję Panu Redaktorowi Marcinowi Radomskiemu. Wszystko ma swoje granice. Bełkot rozmówcy też. Horror.

    • @ekstradycja
      @ekstradycja Před rokem +13

      Jaki bełkot? Wspaniała opowieść. Spotkania z panem Janem Nowickim to prawdziwe przeżycie

    • @mariajolantapiskorowska3152
      @mariajolantapiskorowska3152 Před rokem +12

      Nawet stękający i dukający Nowicki jest bardziej interesujący niż wielu nadętych pustaków którym się wydaje ze wielu ma pojęcie o sztuce

    • @mariajolantapiskorowska3152
      @mariajolantapiskorowska3152 Před rokem +4

      Odwrotnie - przy prędkości odtwarzania 1,75 Nowicki brzmi swietnie😂

    • @dorotakurdziel6349
      @dorotakurdziel6349 Před rokem +9

      Chciałbyś tak ciekawie "bełkotać w jego wieku".

  • @jacekmikolajczuk8867
    @jacekmikolajczuk8867 Před rokem +4

    Stary satyr.