Ερωτικό - Τάσος Λειβαδίτης ❤️ Απαγγέλει ο ίδιος ο Ποιητής από Ψυχής
Vložit
- čas přidán 12. 09. 2024
- Ερωτικό - Τάσος Λειβαδίτης - Απαγγέλει ο ίδιος ο ποιητής
Κιθάρα ο Δημήτρης Φάμπας
Η απαγγελία προέρχεται από το περιοδικό «Οδός Πανός» και κυκλοφόρησε με το τεύχος Απρίλιος - Ιούνιος 2008. Στο συγκεκριμένο cd, που την επιμέλεια έχει ο Πάνος Σαββόπουλος, το πρώτο ποίημα απαγγέλει ο ίδιος ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης και συνεχίζει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη με την επιλογή και ανάγνωση πολλών ακόμη ποιημάτων του Τάσου Λειβαδίτη.
Ναι αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα. Σαν ήμουνα παιδί και μ' έβλεπε λυπημένο η μητέρα μου, έσκυβε και με ρωτούσε: τι έχεις αγόρι μου; Δε μίλαγα. Μονάχα κοίταζα πίσω απ' τον ώμο της έναν κόσμο άδειο από σένα, και καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κοντύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια.
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα. Όταν τη νύχτα κοίταζα τ' αστέρια ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου. Κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου κι άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα, πάντοτε.
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου άπλωσες τα χέρια τόσο τρυφερά σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου, είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου, αγαπημένη μου...
Αλήθεια εκείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας, αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό, αυτά τα δάκρυα που δε μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω, πόσο σου πήγαιναν.
Κι ύστερα ξαφνικά εκείνο το βράδυ... έβρεχε. Ανέβηκα τέσσερα-τέσσερα τα σκαλιά, κανείς στην κάμαρα. Έτρεμε στ' ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα. "Φεύγω, μη ζητήσεις να με βρεις", έγραφε. Η χτένα της ξεχασμένη πάνω στο τραπέζι ανάμεσα στις χυμένες πούδρες, σαν ένα μικρό παιδικό φέρετρο μέσα στη σκόνη.
Πού είσαι λοιπόν; πες μου, πού είσαι; σ' αναζητάω σαν τον τυφλό που ψάχνει να βρει το πόμολο της πόρτας σ' ένα σπίτι που 'πιασε φωτιά.
Τις νύχτες σηκώνομαι αλαφιασμένος, ντύνομαι και σε περιμένω. Δε θα χτυπούσες καν την πόρτα. Θα πέταγες με βιάση το παλτό σου στην καρέκλα. Η κάμαρα όλη θα λιποθυμούσε όπως θα 'λυνες ξαφνικά εκείνα τ' ασύγκριτα τυραννικά μαλλιά σου. Η παλιά ντουλάπα θα 'τρεχε και σαν μια ταπεινή υπηρέτρια θα σου 'βγαζε τα παπούτσια. Θα γελούσαν οι καθρέφτες, θα ξυπνούσαν οι γείτονες... Όλα έχουν μείνει όπως τα 'φησες θα σου 'λεγα.
Κι η χτένα σου, να τη εκεί. Η μαύρη μεγάλη χτένα σου, σαν ένας έρημος κατασκότεινος δρόμος που τον περνάω κάθε νύχτα.
Άσε με τώρα να κοιτάζω τα παράθυρά σου ξέροντας πως μέσα ένας άλλος σε παίρνει. Ένας άλλος βυθίζεται μες στη μεγάλη σου άνοιξη. Εγώ και ποδοπατημένη από χιλιάδες άντρες σ' αγαπώ.
Άσε με εδώ στη γωνιά, δεν πειράζει ας χιονίζει. Αυτό το μικρό τετράγωνο φως που ρίχνει το παράθυρο σου πάνω στο χιόνι, εμένα είναι ο κόσμος μου. Δε θα σου πω τίποτα μόλις βγεις. Θα περπατάω δίπλα σου αμίλητος, κι αν αυτό σε πειράζει μπορώ να 'ρχομαι πίσω σου σα σκυλί. Κι όταν πεθάνω, το χώμα που θα με σκεπάσει δε θα 'ναι για μένα το σκληρό χώμα των νεκρών, μα η απαλή τρυφερή γη, που κάποτε πλαγιάσαμε γυμνοί πάνω της. Ποδοπάτησέ με να 'χω τουλάχιστον την ευτυχία να μ' αγγίζεις.
Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας
Ειμαι 15 , διαβαζω τα ποιηματα του και ταξιδευω σε μια εποχη αλλη, πιο αγνη, πιο ανθρωπινη! Σε μια εποχη που η αγαπη δεν ηταν ντροπη και ο εγωισμος μπροστα στον ερωτα χανοταν ! Διαβαζω τα ποιηματα του γιατι θελω να ξεφευγω απο το 2021 οπου ελαχιστοι ειναι αυτοι που εχουν το θαρρος να νιωσουν! Μπορει να ειμαι μικρη μα καθε στίχος του αγγιζει τη ψυχη μου και με κανει να ανατριχιάζω! Το συγκεκριμενο ειναι απο τα αγαπημενα μου!
Τι γλυκο Μαρία!!! Σου εύχομαι να ζησεις τοσο δυνατο έρωτα σαν αυτον που γραφει ο Λειβαδίτης.. Πόσο ελπιδοφόρο που εισαι μολις 15! ☺️
@@user-yt2rd3wq9j αχαχαχα ευχαριστώ πολύ! Να είστε καλά!
Μπραβο κοριτσακι.μου.Συνεχισε ετσι και μη φοβασαι τιποτα.Αξιζει τον κοπο......
Ακριβώς ετσι τοτε που οι άνθρωποι ξέρανε να αγαπάνε ❤️❤️❤️
Πλέον είσαι 17 ... Πως περνανε έτσι τα χρόνια.
Γιατί απλά κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί, που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις, κάποτε…
Μαγικό!!! Μεγαλειώδες !!!Λυρικό !!!Τάσος ..Λειβαδίτης ... ..ερωτικό ...
Απαγγέλει έξοχα ο ίδιος ο ποιητής ...
Καλό βράδυ Σταματία μου!!!! Συμφωνώ μαζί σου!!!!! φιλιαααα
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!!
Σταματια μου τη να πω υπεροχο ...καλο ξημερωμα να εχεις γλυκια μου φιλη...ονειρα γλυκα καληνυχτα φικακια πολλα
*****************************
Μαγικοs ονειροπολοs o Λειβαδιτηs, ποσοι απο εμαs χαθκαμε στο ονειρο μαζι του....Αν θεs να λεγεσαι ανθρωποs απαγγελει ο Καζακοs ακουσε το αν το ξερειs συγνωμη για τη υποδειξη. Ομορφο βραδυ Σταματια μου, οσο για τη συγχωρηση που διαβασα στη καληνυχτα σου, ποσοι απο εμαs εχουμε συγχωρησει βαθεια και απολυτα?φιλακια πολλα αγαπημενη μου!!!
Μεγαλυο ευχαριστο
πραγματικα ο ερωτισμος του λειβαδιτη ειναι αξεπεραστος
Μα και βέβαια με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου, είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου...
Αγαπημένος Λειβαδίτης. -Σε όλα του τα ποιήματα.
Ο Λειβαδιτης εχει γράψει μερικά απο τα ωραιότερα ελληνικά ποιήματα. Μεγαλειώδης η ποιήσή του, οι στίχοι του δονούν την ψυχή, κάνουν την καρδιά να φτερουγίζει!! Μπράβο για όλα.. για την επιλογή, την αισθητική!!
Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα. Όταν τη νύχτα κοίταζα τ' αστέρια ήταν γιατί μου λείπανε τα μάτια σου. Κι όταν χτύπαγε η πόρτα μου κι άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε.!!!!!!!!!!!!! Αγαπημένος Λουντέμης και πόση αρμονία ομορφιάς , τρυφερότητας , ευαισθησίας ... Πολλα ευχαριστώ για τουτο που εφτασε στα μύχια της ψυχής μου
Although I can't understand the words
I feel your tender being that touches mine.
With love ~ Crystal
"Εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα,τα δάκρυα και πάλι την ελπίδα..
εμείς γι'αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε νάχουμε μια πόρτα,έν'άστρο,ένα σκαμνί,
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.
Για να'χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι που θα μπορούμε να τραγουδάμε..
Σ'αγαπώ όσο δε μπορώ να σου πω με λόγια.."
.. τα μάτια της ψυχής ανοιχτά χάθηκαν στην απέραντη ομορφιά της δημιουργίας αυτής..αριστουργηματική εικονοποίηση των λατρεμένων στίχων του Τάσου Λειβαδίτη,η γεμάτη ευαισθησία ματιά σου τους ταξίδεψε σε ένα όνειρο που αγκαλιάζει την ψυχή..σαγήνη κι ομορφιά δίχως τέλος..
δεν έχω κλάψει τόσο πολύ ακούγοντας μια τόσο δυνατή αφήγηση! απίστευτος!
Θαρρείς πως ήτανε ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, είμαι ευγνώμων που τον ανακάλυψα έστω και τώρα , στα γεράματά μου!!
Παρομοίως!
Ευγνώμων, έστω και τώρα!…
..τα ομιχλώδη και υγρά τοπία
ταιριάζουν απόλυτα
με το λόγο του αγαπημένου ποιητή
με τη σιωπή
με τις μνήμες
με την αγάπη
με τη μοναξιά
με το φως
με τη νύχτα
με το χρόνο
με το άχρονο..
..εξαιρετικός ο κόσμος που μας ταξίδεψες..!!!
Eδώ διαβάζει ο Δημήτρης Καλλιβωκας ....OXI ο ίδιος ο ποιητής ...
"Άναβα τώρα τη λάμπα κι έτρεμα..
όπως όταν την άναβα για σένα..
και καθώς άπλωνα να σφίξω ένα χέρι,έβρισκα το χέρι σου
και καθώς έσκυβα ν'ακούσω μια φωνή,άκουγα τη φωνή σου..
και σ'έβρισκα μέσα στη σιωπή,σ'ένα άστρο
σ'έβρισκα στην απελπισιά μας,στην ελπίδα μας..
..κι άκουγα τη βροχή..
ονειρευόμουνα
και σ'έβρισκα..
Τι ωραία που είναι η χροιά της φωνής του τι ωραία ποιήματα που απαγγέλει όλα είναι τέλεια ❤️❤️❤️
Αριστούργημα !!!!!!
πες μου πως δεν ονειρευομαι,πεςτο μου...νιωθω τοσο τοσοδουλα μπροστα σου,τοσο δα μικρουλα!
Υπεροχο!Αυτό είναι ποίηση - αυτό το τραγούδι λατρεύω! Εχετε φιλία με καθαρή καρδιά και με εμένα !
Κάπου όμως μες στον κόσμο ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα, πάντοτε.
Συγκλονιστικός!!!!!!!!!!!!!!!
Πόσο λατρεμένος άνθρωπος, αυτό το ποίημα ξεχειλίζει από μια σπάνια αθάνατη ψυχή, υπάρχουν άραγε ακόμη τέτοιοι άνθρωποι ή μας έχει διαβρώσει όλους μας αυτή η ισοπεδωτική κοινωνία;
καθώς πηγαινόφερνα το παιδικό κοντύλι ήταν για να μάθω να σου γράφω τραγούδια...
Αν έμενε ένας ποιητής στον κόσμο, ας ήταν ο Λειβαδίτης!!!
Υπέροχη παρουσίαση, μπράβο!!!
το αιχμηρό αποτύπωμα της αγάπης******
***** - Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει......
(Χαλίλ Γκιμπράν “Ο Προφήτης)
ΘΕΙΚΟ....
Υπερτατη ευαισθησια ... Και το βιντεακι επισης τρυφεροτατο , οπως θα ταιριαζε σ'ενα τετοιο ποιημα . Μπραβο σου !!
υπέροχο ερωτικό με φως καρδιάς με τον έρωτα να μας κρατάει συντροφιά με της αναμνήσεις που περιγράφεις φανταστικά
έξοχοοοοοοο...!!! το άκουσμα μαγεία...!!!
Κανείς δε θα μάθει ποτέ
με πόσες αγρύπνιες συντήρησα τη ζωή μου...
...ο καθένας ζει με το τρόπο του την αιώνια παραπλάνηση.
T.Λ
I watched it twice and many things crossed my mind, but in the end i was speechless.. it's simply wonderful..
αυτά τα δάκρυα.....πόσο σε πήγαιναν !!!
Thanks to you for this great emotion. I have translate the words, it is very beautiful. Thanks to you for this exceptional sharing. I wish you a wonderful weekend.
Thanks a lot for writing the words of the poem. Euxaristó polú.
Απερίγραπτα όμορφο! Η ερωτική απόρριψη που γίνεται απόγνωση αποτυπώνεται μοναδικά στη φωνή του ποιητή.
Αριστουργηματική δημιουργία Χάρη, γεμάτη ευαισθησία, τρυφερότητα και καλαισθησία... Η φωνή του ποιητή, η μουσική υπόκρουση και η μοναδική εικονοποίηση σε ένα βίντεο... Από τα καλύτερα βίντεο που έχω δει το τελευταίο καιρό στο CZcams, ένα κόσμημα... Μπράβο σου, μοναδικό..!!
Δεν εχω λόγια......~ Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου, είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου, αγαπημένη μου... ~ Χίλια μπράβο!!!Υπέροχο!!
Σ' ευχαριστούμε Τάσο Λειβαδίτη !!!!!!
Πάντοτε σε περίμενα....Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα ,
θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου...
«Άπλωνα τα χέρια μου τις νύχτες και μάζευα αστέρια και φτερά
από αγριοπερίστερα για να τα κρύβω στο μαξιλάρι σου
και να γλυκαίνω τον ύπνο σου...»
Η βαθειά Αγάπη είναι μια πόρτα ανοιχτη.
Ταπεινά ο εισερχόμενος αξιώνεται την
πανάρχαια αναλλοίωτη ανταμοιβή.
Κάτω απο τον ίδιο αστερισμό είναι
τιμή και χαρά για μένα η κάθε σύμπλευση.
Τρυφερή ευχή για ένα όμορφο Ξημέρωμα
καλε μου φίλε.Χαμόγελο σταθερα ΟΛΟΦΩΤΟ
για σένα :))
Thank you for the description, I transleted.
A very moving video, full of emotion
Υπέροχη και τόσο ταιριαστή η παρουσίαση, ένα ταξίδι στο όνειρο!!!
Ερωτεύτηκα αυτό το ποίημα
Εκπληκτικο βιντεο στον Υπεροχο ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ!!!
Εξαιρετικό !!!!!
"Ύστερα ερχόταν η βροχή.
Μα έγραφα σ'όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ'όνομά σου
κι έτσι είχε ξαστεριά η κάμαρά μας.
Κράταγα τα χέρια σου κ'έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη..
Όταν χαμογελούσες ένα περιστέρι διάβαινε στη βραδιασμένη κάμαρα
ένα σύννεφο χρυσό ταξίδευε στον ουρανό όταν χαμογελούσες.
Όταν χαμογελούσες,ξεχνούσα τη στέγη που έσταζε,ξεχνούσα το τρύπιο πάτωμα..
Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο,αγάπη μου..
όταν χαμογελούσες..
Δεν υπάρχουν λόγια ...χίλια μπράβο !!!!!!!!
Η μαγευτική απλότητα του έρωτα σε ένα ποίημα....
I love it.
Hi greetings from the US Marine base 5 unit camp here in Aleppo Syria
Αγαπημένος μου ο Τάσος Λειβαδίτης μεγάλη ιστορία και αριστερός κκε και εγώ το ίδιο σύντροφοι ΚΚΕ
...ποδοπάτησέ με ...νά χω τουλάχιστον την ευτυχία ...να μ' αγγίζεις...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!
1 οκτωβριου 2019 😌😌😌😌😌😌😌😌😌ο πονος ειναι δυνατος χαθηκαν οι δρομοι μας
Wonderful and magical from start to finish ... I love the text and editing, all the entire video is a poem.
Thanks my friend Haris, he missed your precious videos.
A hug.
Lía.
Πανέμορφο σ ευχαριστούμε!
Όλα μαγικά!!!!!
Με συνεπήρε!!! Χάθηκα στην συγκλονιστική αναγνωση του ποιητη,φανταστικα δεμένη με την πανεμορφη εικονοποίηση του βιντεο!!! Ενα διαμαντι,ένα εργο τεχνης που λειτουργει σαν ευεργετικο δωρο στην ψυχη!!!!....να κλάψεις,να χαρεις,να κλάψεις ξανά!!!...! !
Κάθαρση δεν το ελεγαν οι αρχαίοι μας προγονοι; Εξαιρετική δημιουργία!!!
Ευχαριστω για οσα είδα,ακουσα και ενοιωσα!!!
απλα υπεροχο
Ερωτικό - Τάσος Λειβαδίτης
Потрясающе...Потрясающе:)✿ღڪےღڰۣ✿
ΕΞΟΧΟ!
Υπεροχο.
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ! ! ! !
Εύγε φίλε μου, σ' ευχαριστώ πολύ!!
όμορφο!!!
Τι όμορφο!!!!!!!
❤
ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ..ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΠΟΙΗΤΗΣ..ΑΠΛΑ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ...
Τον ανακάλυψα στα 12 - 13 μου και τον λάτρεψα αμέσως...Έχουν περάσει πια πολλά χρόνια, πολλές "εφηβείες' μου, πολλά ναυάγια,πολλές εμπειρίες...Πάντα η ποίησή του είναι το λιμάνι μου...Ξέρω κάθε στίχο του πια απέξω... Ο καλύτερος όλων!
********** Stars and thank you for sharing.
Yperoxi dimiourgia & apotelesma!!!
Mpravo..!! இڿڰۣ-ڰۣ-
Ποδοπάτησέ με να 'χω τουλάχιστον την ευτυχία να μ' αγγίζεις...
Ναι αγαπημένη μου. Πολύ πριν να σε συναντήσω, εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα...
Ένας ποιητής της Αγάπης και του αγώνα...
αριστούργημα...
ερωτας!
Αγαπη μου!
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ!! ΜΠΡΑΒΟ ΦΙΛΈ ΜΟΥ!
Γιώργο σε αγαπαω
Η ερμηνεία είναι...όνειρο.
εξαιρετικό
Φανταστικά όμορφο βίντεο, καλός φίλος μου ο Χάρης! *******
Πολύ όμορφη μελωδία! Μου αρέσει πολύ τα πάντα!
Σας εύχομαι μια ευτυχισμένη εβδομάδα και μια ωραία ηλιόλουστη διάθεση!
Όσον αφορά τις επιθυμίες και ευγενικούς, Όλγα.❤ ♫ ❤ ♫ ❤: ♫
very nice like
はじめまして。素敵な音楽に語りですね。美しいです。 amo
... Κάπου όμως μες στον κόσμο ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε...
Λειβαδίτης τι θα μπορούσα να πω για τον ποιητή της Αγάπης....μοναδικά μας παρουσίασες Χάρη μου όλη την ευαισθησία του ποιητή σε αυτό το μαγευτικό βίντεο !!!!
Ένα μεγάλο μπράβο και πολλά αστέρια για την εξαιρετική δουλειά σου ****************
Όμορφη νύχτα σου εύχομαι !!!:))
ασε με να κλαψω ...να ξεσπασω...ποιος εισαι μωρε..? ποιος..? :((
Είναι δυνατόν να έχεις ερωτευτεί έστω και πλατωνικά και να μην σου αρέσει αυτό το καταπληκτικό ποίημα; Αυτός ο μέγας ύμνος στον Έρωτα; Είναι;
Ποιος δεν δακρυσε ακουγοντας το;
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αυτο το ποιημα το εγραψε για τη κορη του!!!
🌹
♥️♥️🌹
Poso wraio
Ολα εχουν οπως τα αφησες...
Μεγαλειώδης ποίηση!!!
Unfortunately I do not understand a word in Greek .-) but nevertheless a beautiful work from you Haris! :-))
Hugs to Greece!
Sim
"Yes, my beloved. Long before I met you, I was waiting for you. I've always been waiting for you. As a child, and my mother was sadly watching me, he shook me and asked me: what have you got my boy? I did not. I only looked behind her shoulder a world empty of you, and as I was passing the child's license it was to learn to write songs to you.
When I was listening to the rain window you were still standing. When I was watching the stars at night, it was because I missed your eyes. And when my door struck and opened it was no one. But somewhere in the world was your heart beating. So I have lived, always. And when we first came, remember? You stretched my hands so tenderly that you knew me for years. But of course you knew me. Because before you get into my life, you've lived a lot in my dreams, my beloved ...
Really that spring, that morning, that simple chamber of happiness, this body I kept naked for the first time, those tears I could not keep in the end, how they were going.
And then suddenly that night ... it was raining. I climbed four or four steps, no one in the room. A curtain was thrown into the open window. "I'm leaving, do not ask me to find me," he wrote. Her comb forgotten on the table between the spilled powders, like a small child coffin in the dust.So where are you? Tell me, where are you? I'm looking for you like the blind man looking to find the door knob in a fire house.
On nights I get upright, dressed and waiting. You would not even hit the door. You will throw away with your coat in the chair. The whole chamber will smile as suddenly your unexpected tyrannical hair will resolve. The old wardrobe will run and as a general maid will take your shoes off. The mirrors would laugh, the neighborhoods would wake up ... Everything has stayed like the 'I would tell you'.
And your comb, get it there. Your black big comb, like an imposing sparkling road that I spend every night.Let me now look at your windows knowing that another one gets you. Another one sinks into your big spring. I and trampled by thousands of men I love you.
Leave me here in the corner, it does not matter let it snow. This little square light that throws your window on the snow, me is my world. I will not tell you anything when you get out. I will walk beside you in silence, and if that matters, I can walk behind you as a dog. And when I die, the soil that will cover me will not be for me the hard soil of the dead, but the soft, tender earth that we once stood naked on it. Drive me at least to the happiness of touching me.
This star is for all of us." ( A small part of a big poet: Tasos Leibaditis)
⭐⭐⭐⭐❤️❤️⭐⭐⭐
Ο Λειβαδίτης πέθανε το1988. Αν το βίντεο είναι πριν από τότε , διαβάζει ο ποιητής . Αν είναι νεότερο διαβάζει κάποιος άλλος.
τι τυχη που μπορουμε και το ακουμε
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
I've tried to copy and paste the text on Google Translate to get it translated into English or my mother tongue (Portuguese) but it just didn't work, so I unfortunately couldn't understand a word...😕 Beautiful video anyway, it did make me dream of being right there in those amazing locations! ❤😌💭
"Yes, my beloved. Long before I met you, I was waiting for you. I've always been waiting for you. As a child, and my mother was sadly watching me, he shook me and asked me: what have you got my boy? I did not. I only looked behind her shoulder a world empty of you, and as I was passing the child's license it was to learn to write songs to you.
When I was listening to the rain window you were still standing. When I was watching the stars at night, it was because I missed your eyes. And when my door struck and opened it was no one. But somewhere in the world was your heart beating. So I have lived, always. And when we first came, remember? You stretched my hands so tenderly that you knew me for years. But of course you knew me. Because before you get into my life, you've lived a lot in my dreams, my beloved ...
Really that spring, that morning, that simple chamber of happiness, this body I kept naked for the first time, those tears I could not keep in the end, how they were going.
And then suddenly that night ... it was raining. I climbed four or four steps, no one in the room. A curtain was thrown into the open window. "I'm leaving, do not ask me to find me," he wrote. Her comb forgotten on the table between the spilled powders, like a small child coffin in the dust.So where are you? Tell me, where are you? I'm looking for you like the blind man looking to find the door knob in a fire house.
On nights I get upright, dressed and waiting. You would not even hit the door. You will throw away with your coat in the chair. The whole chamber will smile as suddenly your unexpected tyrannical hair will resolve. The old wardrobe will run and as a general maid will take your shoes off. The mirrors would laugh, the neighborhoods would wake up ... Everything has stayed like the 'I would tell you'.
And your comb, get it there. Your black big comb, like an imposing sparkling road that I spend every night.Let me now look at your windows knowing that another one gets you. Another one sinks into your big spring. I and trampled by thousands of men I love you.
Leave me here in the corner, it does not matter let it snow. This little square light that throws your window on the snow, me is my world. I will not tell you anything when you get out. I will walk beside you in silence, and if that matters, I can walk behind you as a dog. And when I die, the soil that will cover me will not be for me the hard soil of the dead, but the soft, tender earth that we once stood naked on it. Drive me at least to the happiness of touching me.
This star is for all of us." ( A small part of a big poet: Tasos Leibaditis)
@@elenikotsafti χίλια μπράβο!!!
λιωνω μωρε...δεν με λυπασαι πρωι πρωι...ειμαι απο παραμυθι κ γω...ζουσαμε σε αλλη εποχη εμεις...τι ειναι αυτο το ποιημα-...>
Ξερει κανεις πως λεγεται το τραγουδι που παιζει?
Και μετά λένε για Κοέλιο...Απλά θεϊκός...
Αναυδη