โคตรหลอน เรื่อง รวมเรื่องหลอน | ส้มเช้ง | 13 กันยายน 2566
Vložit
- čas přidán 13. 09. 2023
- "พี่ส้มเช้ง" ตัวแม่แก๊งสามช่า กับประสบการณ์หลอนจากวิกลิเก ที่ทำเอาขนลุกไปตาม ๆ กัน
ไปติดตาม LIVE เต็มกันด้วยนะชาวเน็ต 👻👻
• โคตรหลอน | EP.63 | 13 ...
ติดตามรายการ “โคตรหลอน” ทุกวันพุธ เวลา 19.00 น. ได้ที่
CZcams : โคตรคูล LIVE
Facebook : โคตรคูล LIVE
#โคตรหลอน #ส้มเช้ง #ตังตัง #เกมส์เอง #โคตรคูลLIVE #โคตรคูล #Khotkool
เป็นคนกลัวผี แต่ไม่มีซิกซ์เซ้นส์ คือมองไม่เห็น แต่เคยเจอหลอกกับตัวเอง 4 ครั้ง ครั้งแรกสมัยเรียน ไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่รามฯ2 ปั่นจักรยานเล่นผ่านบ้านหลังหนึ่งที่มีศาลพระภูมิใหญ่มาก ขาไปก็มองศาล ไม่คิดไร แค่รู้สึกว่าทำไมศาลบ้านนี้ใหญ่จัง พอขากลับปั่นแข่งกับเพื่อน พอถึงบ้านที่มีศาล รถจักรยานหน่วงมาก ปั่นไม่ไป จนต้องยืนปั่นสุดแรงเกิด รถก็ยังอืดมากๆ จนต้องหันไปมองว่าใครแกล้งดึงไว้หรือป่าว ก็ไม่มีใคร เพื่อนก็แซงไป ร้องเย้วๆ กันไป แต่เราที่ออกตัวแรงกว่ากลับรั้งท้าย จนในใจเริ่มกลัวว่าโดนสิ่งที่มองไม่เห็นหรือเปล่า หรือเราคิดไปเอง พอปั่นหน่วงๆ ช้าๆ ผ่านบ้านหลังนั้นไป จักรยานแล่นฉิวอย่างไว เหมือนเราปั่นสุดกำลังขาแต่โดนดึงไว้ พอคนดึงปล่อย จักรยานเลยพุ่ง จนเบรคไม่ได้เลยบ้านไปไกล พอถึงบ้านเพื่อน เพื่อนเห็นตัวสั่น เลยถามเราว่าเป็นอะไร เราก็เล่าให้ฟัง เพื่อนเลยบอกว่าได้ยินมาว่าบ้านที่มีศาลมีผี ชอบมาหยอกเด็ก ลือว่าเอี้ยน แต่เพื่อนอยู่มาเป็น 10 ปีไม่เคยเจอ น่าจะเพราะเราเป็นคนแปลกหน้าเลยมาทัก
ไม่เข้าใจอย่างนึงที่นางลิเกโดนสิงแล้วพี่เท่งไปจุดธูปหน้าพ่อแก่ทำไมผีถึงไม่ไป พ่อแก่คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของศิลป์ไม่ว่าจะแขนงไหนๆ มีฤทธิ์มากพอที่จะเอาผีตัวนี้อยู่แต่ทำไมพ่อแก่ไม่ช่วย
ครั้งที่ 2 อยู่บ้านเช่าไม้กับพ่อแม่ ตอนเช้าๆจะได้ยินเพลงกล่อมเด็กลอยมาจากที่ไกลๆ แต่เสียงชัด ตอนนั้นไม่คิดไร คิดว่าบ้านถัดๆไปคงกล่อมลูก แต่เราเป็นคนไม่สนใจใคร เลยไม่ค่อยรู้จักเพื่อนบ้าน เช้า 6 โมงไปเรียน ไม่ค่อยเจอใคร จะรู้จักแค่ 3-4 หลังที่อยู่ติดๆ กัน ทีนี้ตอนเช้าช่วงตี 5 เวลาเราจะอึ เรามักจะได้ยินบ้านติดกันราดน้ำลงส้วมก่อน เวลาเราจะอาบน้ำ เรามักจะได้ยินบ้านติดกันตักน้ำสาดโครมๆ ก่อน จนเราไปถามแม่ว่า เราว่าเราตื่นเช้าแล้วนะ บ้านข้างๆ นี่ตื่นเช้ากว่าเราอีก แม่ก็เงียบ ตอนดึกเรานอนดึกเที่ยงคืน ตีหนึ่ง ดูรายการรอบดึก บ้านจะไหวๆ โยกๆ เหมือนมีคนเดินขึ้นบ้านตลอด ต้องคอยไปชะโงกดูว่าพ่อกลับบ้านมารึป่าว (พ่อกลับดึกตลอด) ก็ไม่มีใครขึ้นบ้าน เล่าให้แม่ฟัง (จริงๆ แม่ก็เจอเหตุการณ์แบบเดียวกัน แต่แม่มีเซ้นส์เลยรู้ว่าที่เจอไม่ใช่คน) แม่กลัวเราจะกลัว เลยบอกว่าสงสัยหมาบ้านตรงข้าม เดินไปเดินมา มันตัวใหญ่ เวลาวิ่งขึ้นลงบ้านเลยไหวๆ โยกๆ มันคงเดินขึ้นบ้านเรา เพราะบ้านเช่ามันมีแค่ทางเดินเล็กๆ กั้นไม่ถึงเมตร หมาเลยเดินเข้าออกได้ เราก็ไม่สงสัย จนผ่านไปหลายปี ข้างบ้านมาพูดคุยกับแม่แล้วเรานั่งฟังอยู่ด้วย ข้างบ้านสงสัยมาตลอดจนอดถามไม่ได้ ว่าทำไมพวกเราเข้าห้องน้ำเวลาเดียวกับเค้าเลย เวลาเข้าห้องน้ำก็ได้ยินเสียงตักราดก่อน จะอาบน้ำบ้านเราก็ตักอาบ โครมๆ ก่อน เราเลยรีบพูดว่า อ้าว บ้านน้าตะหากที่ชอบเข้าเวลาเดียวกับเรา เรายังนึกอยู่เลยว่าพวกน้าจะตื่นเช้าไปไหน ทำงานกัน 9 โมง 10 โมงไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมตี 5 เราได้ยินบ้านน้าเข้าแล้ว ข้างบ้านก็ตกใจ รีบบอกว่า เค้าไม่เคยตื่นตี 5 กัน เค้าตื่นสาย แต่เวลาใช้ห้องน้ำทีไรก็ได้ยินเสียงบ้านเราราดส้วมก่อน ตักน้ำอาบก่อนตลอด แล้วเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เค้าเข้าทุกครั้ง จนสงสัยว่าทำไมต้องเข้าเวลาเดียวกัน พอต่างคนต่างเล่าของตัวเอง พากันขนลุก เพราะมันเป็นแบบนี้มาหลายปี แต่ไม่เคยคุยกันเรื่องผีเลย ก่อนจะย้ายออก เราไปนอนเล่นห้องพ่อกับแม่ ที่ห้องนั้นมีเสาตกน้ำมัน แต่เราไม่เคยรู้เพราะแม่ไม่เล่าให้ฟัง เข้าไปบางครั้งก็ไม่ได้สังเกตุ คือบ้านเราจะไม่ค่อยเข้าห้องนอนคนอื่น เพราะถือว่าเป็นห้องส่วนตัว นอกจากเข้าไปหยิบของหรือกวาดห้อง แม่เราเป็นคนทำงานบ้าน เราเลยไม่ค่อยได้ทำอะไร ไม่ได้เข้าไปเก็บกวาด เลยไม่รู้จะเข้าห้องแกไปทำอะไร ก็เลยไม่รู้ว่าห้องแกมีเสาไม้ตกน้ำมัน อาจจะเคยเห็นว่ามันเข้มๆ แต่ไม่รู้จักไง เลยไม่เคยถามอะไร วันนั้นนึกไงไม่รู้ไปนอนเล่นๆ เผลอหลับ ตอนกำลังสะลืมสะลือ เห็นแม่เปิดประตูมาเรียกไปกินข้าวเย็น เราก็ขานรับ แต่ลุกไม่ขึ้น ขยับตัวไม่ได้ เราก็พยายามตะโกนบอกแม่ว่ารู้แล้วๆ กำลังไป แต่เราก็ขยับตัวไม่ได้ ตะโกนก็เหมือนแม่ไม่ได้ยิน แม่ก็มองอยู่หน้าประตู ทำหน้าบูดๆ ที่ปลุกเราไม่ตื่น แต่เราเห็นและได้ยินแม่หมด เราก็เริ่มกลัวว่าทำไมตัวเองขยับไม่ได้ ตอนแรกกลัวว่าตัวเองเป็นอัมพาตหรือป่าว แต่จิตใต้สำนึกบอกว่าเราจะเป็นอัมพาตได้ไง ไม่ได้ไปเกิดอุบัติเหตุ อายุก็ยังไม่ถึง 20 จะอัมพาตได้ไง พอคิดได้ สมองพาไปคิดเรื่องโดนผีอำทันที รู้สึกกลัวมากๆ มองแม่ที่ถอยออกไปแล้วปิดประตู ในใจคิดว่าอย่าทิ้งหนู กลับมายืนมองหนู มาปลุกหนูอีก พอแม่ไปแล้ว กลัวจนใจเต้นไปหมดเลยคิดถึง นะโมตัสสะ ก็ท่องๆ ไป ไม่ถึง 3 จบดี ตัวดีดเด้งลุกมายืนหน้าประตูแบบงงๆ ว่าเมื่อกี๊เรานอนอยู่เราเด้งมาตรงนี้ได้ไง รีบวิ่งเปิดประตูไปถามแม่ว่า แม่มาเรียกใช่มั้ยเมื่อกี๊ แม่บอกว่าใช่ เห็นมึงไม่ลุกเลยไป เราก็บอกว่าหนูลืมตาดูแม่อยู่ แต่ลุกไม่ได้ หนูโดนผีอำ แม่ก็ชะงักนิดนึง แล้วถามว่าทำไมมึงพูดแบบนั้น เราก็เล่าๆ แม่ก็หน้าซีดบอกว่าเมื่อเช้าก่อนพ่อมึงไปทำงาน พ่อมึงเล่าว่านอนฝันว่ามีผู้หญิงวัยกลางคนมาชวนไปอยู่ด้วย แต่ในฝันพ่อปฏิเสธไปว่ามีลูกมีเมียอยู่แล้ว แล้วก็สะดุ้งตื่น เจอว่ามีน้ำมันซึมออกมาจากเสาต้นตรงหัวที่นอน จากนั้นเราก็ย้ายออกจากบ้านหลังนั้นไป
เอาจริงฟังไป จินตนาการไป มาสะดุ้งเอารูปปั้นเด็กข้างพิธีกรหญิง หลอนมาก
แล้วเรื่องที่หลอนมาก แต่คนเจอหลอกไม่ใช่เราคือ เราไปตลาดกับแฟนซื้อของสดมาทำกับข้าวในงานศพย่าตอนตี 2 กว่าๆ (งานศพ ตจว. ทำกับข้าวกันเอง แม่ครัวจะทำทั้งวันทั้งคืน ผลัดๆ กัน) ขาไปพวกเราก็ขับรถผ่านโค้งที่เพิ่งมีอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ชนประสานงากัน ตายหมด 4 ศพ เพิ่งเกิดเหตุได้เดือนกว่าๆ ก็คุยกันว่าเราจะเจอผีมั้ย เพราะเมื่อวานพ่อกับแม่มาซื้อของ พ่อกับแม่เราเจอ แต่พ่อไม่รู้เรื่องเลยทักไปว่าเด็กนักเรียนที่ไหนมาเดินดึกๆ ดื่นๆ จนวันต่อมาเรากับแฟนไปซื้อของแทนพ่อ ขากลับผ่านโค้งนี้อยู่ๆแฟนเราก็เหมือนช็อค ตาแข็งค้างทั้งๆที่ขับรถอยู่ เราก็เห็นผิดสังเกต เพราะลากเกียร์ 3 นานมาก ไม่ยอมเปลี่ยนเกียร์สักที เราก็สะกิดมือว่า เธอๆ เปลี่ยนเกียร์สิ แฟนก็เฉย มีแต่เหยียบคันเร่งเร็วขึ้นๆ แต่ไม่เปลี่ยนเกียร์ เราก็เขย่าแขน พูดเสียงดังว่าจะเร่งเครื่องทำไม เกียร์ก็ไม่เปลี่ยน เค้าก็ยังเฉย เราเลยหันไปมองหน้า ปรากฎว่าแฟนเหมือนคนไม่มีสติ ตาแข็งไม่กระพริบตา รู้สึกว่าผิดปกติ เลยเอามือตบไปที่บ่าอย่างแรงแล้วตะโกนเรียกชื่อ เค้าสะดุ้ง เราเลยรีบบอกว่าถอนคันเร่ง เค้าก็หันมามองเราแบบอึ้งๆ เลยตะโกนใส่เค้าว่ารถจะเลยโค้งแล้วนะ ทำอะไรน่ะ ทำไมไม่เข้าโค้ง ลากเกียร์ทำไม เป็นอะไรรึป่าว เธอทำเรากลัวนะ ง่วงเหรอ เค้าก็ไม่พูดไม่จา พอถึงบ้านงาน ก็ไปเล่าให้แม่ครัวฟังว่าเจอเด็กรูปร่างแบบนี้เดินริมถนน จากนั้นก็เบลอไปเลย แม่ครัวเลยบอกว่าเด็กรูปร่างหน้าตาแบบนั้นคือเด็กที่มอเตอร์ไซค์ชนประสานงากันตายเมื่อเดือนก่อนน่ะ พองานศพย่าเรา ก็มีเหตุการณ์ย่ามาเข้าสิงหลานอีกคนนึง ตอนตั้งศพที่บ้านให้คนมาจุดธูปไหว้ อยู่ดีๆ หลานก็นั่งหลังค่อม มือไม้สั่น เพื่อนย่าเห็นอาการเลยทักเบาๆ ว่า คงจะอยากมาหลายวันเลยเนาะ เอ้าๆ มาๆ แล้วยื่นหมากให้หลานกิน หลานก็กินๆ เสียงก็สั่นๆ เป็นเสียงย่าว่า อยากอยู่ บ่ได้เคี้ยวมาหลายวันแล้ว พวกเราที่นั่งอยู่ก็งง แต่เพื่อนย่าเหมือนรู้อยู่ก่อน ก็คุยกันเหมือนเพื่อนกันปกติ ไม่ตกใจอะไรเลย ก็ยื่นหมากให้คุยกันไปว่าห่วงลูกหลานเหรอ ถึงมาเข้าหลานคนนี้ หลานก็พูดเสียงคนแก่ แบบเสียงย่าเด๊ะเลย ว่าห่วงมันอยู่ แล้วเรียกหาลูกหาหลาน คนนั้นคนนี้ พวกเราทุกคนตกใจมาก เพราะเป็นเสียงย่าจริงๆ และสรรพนามที่ใช้เรียก ก็มีแต่ย่าที่เรียก หลานคนที่โดนเข้าไม่รู้สรรพนามพวกนี้แน่นอน เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน พวกเราอยู่ กทม. ไม่เจอหลานย่าคนนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว ดังนั้นหลานเสแสร้งผีเข้ายังไงก็ไม่น่าจะเรียกสรรพนามได้ถูก ย่าในร่างหลานก็สั่งเสียหลายๆ อย่าง จนเพื่อนย่าพูดว่า พอๆ ไปได้แล้ว หลานคนนั้นจะไม่ไหวแล้ว สักพักหลานก็เป็นลม มือเย็นเฉียบ แต่เหงื่อท่วมตัว ผุดเต็มหน้า ลุกนั่งได้ มือไม่สั่น หายใจหอบ บอกว่ารู้ตัวว่าย่าผ่านร่างแต่ขัดขืนไม่ได้ เห็นและได้ยินหมด แต่ทำอะไรไม่ได้ จะวูบท่าเดียว ทุกคนในที่นั้นเชื่อหมดทุกคนว่าย่าจริงๆ เพราะเสียงใช่ ท่าทางใช่ สรรพนามที่เรียกลูกหลานแต่ละคนใช่ ใช่หมดเลย ลอกเลียนแบบยาก เพราะมีแต่ตัวเองที่รู้ว่าย่าเรียกพวกเราว่าอะไร คนอื่นไม่รู้ เพราะพวกเราแยกย้ายกันอยู่คนละทิศคนละทาง ไม่ได้เจอกันเป็น 10,20 ปี ไม่รู้แน่นอนว่าย่าเรียกใครว่ายังไงกันบ้าง พอย่าไปแล้วเลยถามเพื่อนย่าว่ารู้ได้ไงว่าย่าเข้า แกบอกว่าตอนแรกไม่รู้ หลานมานั่งลงข้างๆ หลังค่อมๆ นั่งพับเพียบค้อมหลังท่าทางเหมือนย่า(หลานอวบนั่งแบบนี้ไม่ค่อยได้)มือไม้สั่นๆ พูดว่าอยากกินหมาก เป็นเสียงย่า แกก็ตกใจ แต่คิดว่าเพื่อนคงอยากกินหมากมาก แกเลยไม่กลัว แล้วม้วนพลูให้ แล้วลองพูดคุยปกติ หลานก็พูดคุยเหมือนย่าคุยกับเพื่อนตอนมีชีวิตอยู่ เพื่อนย่าเลยมั่นใจว่าย่าจริงๆ พวกเราก็พากันร้องไห้ระงมเลยทีนี้ ส่วนแฟนบอกว่าตอนไหว้ศพ เห็นย่านั่งข้างๆ แม่อยู่ แต่ไม่ได้บอกใคร แต่เดินไปสะกิดให้แม่เราออกมาห่างๆ แล้วกระซิบบอกแม่ว่าย่านั่งอยู่ข้างๆ แม่เลยบอกว่ารู้สึกเหมือนกันแต่มองไม่เห็น (ตอนนั้นแม่ทำหน้าที่ยื่นธูปให้แขกหน)
ผมกลัวผี ตอนเด็ก พ่อ ผมจัดให้ ผีกับศพมึงกลัวไร จบ ที่ มูลนิธิฯ 1 ไม่บอกทนยู่มา 5 ปี คือสุดมาก ตอนผม 17 ปี เจอทุกสุภาพแล้ว กลัวอยู่อย่างเดี่ยวคับ ไม่มีกินน่ากลัวสุดคับ😂😂😂 สำหรับผมอุบัติเหตุในท้องถนน น่ากลัวสุด คับ เราต้องไปแซะ ต้องไปแกะ ออกจากสิ่งของที่เค้านำพามา
ครั้งที่ 3 มาอยู่เคหะรามคำแหง บ้านเดี่ยวชั้นเดียว ตอนมาอยู่ก็มีคนทักบ้านว่าเจ้าที่แรง พวกเราก็ไม่ได้สนใจมากที่ไหนก็มีเจ้าที่ แถมซื้อแล้วด้วย ทำไรไม่ได้ต้องผ่อนต่อไป อยู่แรกๆ น้องสาวชอบปวดหัวหนัก เป็นไข้ตัวสั่นบ่อยมาก ไปหาหมอๆ บอกไม่มีโรคอะไร แต่น้องสาวมีเซ้นส์คือเห็นผี มันบอกว่าเจอผู้ชายเดินในบ้าน ตอนกลางคืนก็มายืนมองอยู่ปลายเตียง แล้วเช้ามาจะปวดหัวหนักมากๆ มีคนแนะนำให้ตั้งศาลแต่บ้านเรารู้สึกว่ายุ่งยากต้องหาพราหมณ์มาตั้งให้ถูกหลัก ใช้เงินพอสมควร เลยไม่ทำ หลังๆ น้องออกไปอยู่หอเพราะเรียนไกลด้วย แต่แม่เจอผู้ชายเดินในบ้านบ่อยๆ แต่แกไม่เล่าให้เราฟัง เพราะเรากับพ่อเป็นคนที่กลัวผีมากๆ แม่เลยเงียบ อยู่มาวันนีงน้องสาวกลับบ้าน เราก็นอนเล่นในห้องเอาแผ่นมาร์คหน้ามามาร์คปิดตาในห้องตัวเอง สักพักรู้สึกว่ามีเงามาบังแสงตรงประตู (ตายังปิดนะ แต่รู้สึกว่าตรงหน้ามันมืดขึ้นเหมือนคนยืนบังแสง) เราก็ถามออกไปว่า น้อง…เหรอ เงียบไม่ตอบ เราก็เลยเฉย สักพักเหมือนมีคนมาล้มตัวนอนข้างๆ เราเลยถามว่า มึงเหรอ วันนี้มานอนกะกูเหรอ เงียบอีก เราเลยเอามือตบๆ ที่นอนข้างตัว ไม่มีใคร เลยสบถไปทั้งๆ ที่ปิดตาอยู่ว่า มึงเล่นห่าอะไรเนี่ย จะมานอนก็มานอน (คิดว่ามันนอนลงแล้วลุกขึ้นแกล้งเรา) เงียบไม่ตอบ แต่รู้สึกว่ามีคนขึ้นคร่อมตัว ไม่ได้ทีบตัวนะ รู็สึกแค่คร่อม เพราะรอบตัวๆ มันรู้สึกว่าสัมผัสคน แล้วหน้าเรายังมีเงามืดๆ บังอีก เลยยื่นมือออกไปปัดๆ ด้านหน้า ปรากฎไม่มีอะไร แต่ความรู้สึกว่ามีคนคร่อมยังอยู่ เลยดึงมาร์คออกจากหน้า ออกจากตา เช็ดตา ลืมตาขึ้นพรึ่บไม่มีใคร รีบวิ่งออกไปหน้าประตูถามแม่ที่นอนดูทีวีว่า น้องเข้าห้องมาเหรอ แม่บอกไม่มีใครเข้ามาเลย วิ่งไปถามน้องๆ อาบน้ำอยู่ ตอนนั้นกลัวมากให้พ่อกับแม่นอนเฝ้าหน้าห้องเป็นอาทิตย์ อีกครั้งคือหมาหอนจากท้ายซอยเป็นทอดๆ มาถึงซอยบ้านเราก็หยุด เราก็เทียวเปิดม่านมาดู (หน้าต่างห้องอยู่ทางฝั่งถนน) ก็ไม่มีอะไร พอคืนต่อๆ ไปก็หอนเวลาเดิมอีกช่วงเที่ยงคืน เป็นทอดๆ จากท้ายซอยมาถึงซอยเราก็หยุด เป็นงี้ 3 วันจนทนไม่ไหว เล่าให้แม่ฟังว่าหนวกหูเสียงหมาหอนนอนไม่ได้เลย รำคาญมาก แม่ก็บอกว่าหอนหาคู่มั้ง เราก็บอกว่ามันหอนแปลกนะแม่ หอนรับกันมาทักๆบ้าน จากท้ายซอยมาถึงบ้านเราก็หยุดเนี่ย แม่ก็บอกว่ามันได้ยินกันหอน มันก็พาหันหอนรับแหล่ะ ธรรมชาติ เราก็เหรอๆ วันที่ 4 กลับจากทำงานช่วงทุ่มกว่า รถมูลนิธิเต็มท้ายซอย ลามมาจอดแถวหน้าบ้านเราด้วยคันนึง เราก็เดินไปหาแม่ที่จับกลุ่มกับพวกป้าๆ คุยกันว่า มีคนผูกคอตายท้ายซอย จนขึ้นอืดแล้ว เราก็ถามว่าตายตอนไหน ป้าๆ ก็บอกว่า ก้ภัยว่า 3-4 วันแล้วนะ อืดแล้ว เพื่อนบ้านได้กลิ่นเหม็นเลยแจ้งตำรวจ เราเลยบอกว่าหนูได้ยินหมาหอนติดกัน 3 วัน พวกป้าๆ ก็หน้าเหวอเลย ทำไมป้าไม่ได้ยิน เราบอกเรานอนดึก เรายังไม่นอน มันหอนตอนเที่ยงคืน พอตีหนึ่งมันหยุด
เป็นคนกลัวผีแล้วมีเซ้นต์แรงด้วย เจอมาหมดแล้ว ทั้งเสียง กลิ่น เป็นรูปร่าง ตอนนี้ชินละ แต่มีตกใจบ่อยอยู่ 555
เราจะได้กลิ่นมากกว่าไม่เคยเห็นเป็นตัวเป็นตน
เคยไปนอนที่วัด แต่ฝันว่ามีผีมาปล่ำ เหมือนกัน ข้างหลังตรงศาลาที่เรานอน เป็นเจดีย์กระดูกล้วนๆ ผีลามก
พี่ส้มเล่าเก่งมาก เล่าธรรมดาๆแต่เห็นภาพตามได้เลย นึกถึงคำพี่แจ็คเดอะโกส อย่าพูดเร็ว พูดไปแล้วเว้นวรรคจะทำให้คนจิตนาการตามได้ ที่สำคัญเส้นเรื่องในหัวคนเล่าต้องชัด เทคนิคการพูดทำให้ผมต้องฝึกฝนตามเลย คนทั่วๆไปส่วนมากพูดเรื่องยาวๆแล้วจะไม่มีคนฟังเลยต้องใช้คำสบถมา hype ใช้เรื่องทะลึ่งมา hype คนที่ฟัง.
คุณส้ม จิตแข็งแกร่งจริงๆค่ะ ของเก่าคงเยอะ 😊😊
รายการพี่ส้ม The Ghost Secret ดีมากครับ
ทำแนวนี้อีกนะครับ ชอบมากๆเรื่องผีแบบนี้
รายการสนุกดีค่ะ ฟังเพลินมาก😂❤
ตอนฟังเรื่องนี้ใส่หูฟัง ใด้ยินเสียงเคาะประตู นึกว่ามีใครมาเคาะประตูบ้านเรา
พี่ส้มเล่าเรื่องได้ดี สนุก...และ..หน้าดูเด็ก สวยละมุนขึ้น ทำหน้ามาแล้วโอมากๆค่ะ
พี่ส้มเช้งสวยยยยมากกก หน้าละมุนมากค่ะ
เรื่องพี่ส้มสุดมาก
คุณส้มเช้งเล่าได้สนุกดีครับ...😊😊😊🎉🎉🎉