8 RZECZY, KTÓRYCH MOŻE NIE WIESZ O EMIGRACJI | Izrealia #79
Vložit
- čas přidán 11. 09. 2024
- 💐Wesprzyj mnie na Patronite 💛 patronite.pl/I...
▪️Jak wygląda życie na emigracji? Z czym wiąże się wyjazd z kraju? Z jakimi emocjami borykają się emigranci? To i więcej w dzisiejszym odcinku.
🎬 Nie przegap też vloga z izraelskiego państwa w państwie 👉 • Dlaczego Tel Aviv to p...
🔥Izrealia to więcej niż kanał! Odwiedź mnie także tutaj:
💜 Facebook 💜 / izrealia-107447860929466
💚 Instagram 💚 ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
🎈Patroni wspierający rozwój kanału🎈:
⚈Piotr Walczak
⚈Dariusz Sobczyński
⚈Zbigniew Szalast
⚈Aleksandra T.
⚈Wojciech Jędrkiewicz
⚈Andrzej Brzostowski
⚈Jacek
⚈M.Stanios
⚈Robert Jacek Masłowiecki
⚈Krzysztof
⚈Pandax
⚈Andrzej Belczak
⚈Artur Ostojski
⚈Alicja
⚈Małgorzata
⚈Bogna Deryło
⚈Patryk Dąbrowski
⚈Tom Honkisz
⚈Krzysztof Kozik
⚈Jacek Antoni Aleksander Zielonka
⚈Andrzej Wawrzkowicz
⚈Łukasz Muszyński
⚈Justicejud
⚈Adam
⚈Anna M.
⚈Mansa Musa
⚈Katarzyna Czujkowska
⚈Maja
⚈Bartäk Østergart
⚈Lwiaczek
⚈Marek C.
⚈Marta
⚈Tamara Oksińska
⚈Małgorzata W.
⚈Wiktor Kamiński
⚈Dorka Ka.
⚈Łukasz Mickiewicz
⚈Kinga Zarawska
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jeśli Ci się podoba oraz jesteś ciekaw/a kolejnych odcinków - zasubskrybuj np. klikając w 👉 tinyurl.com/yc... i daj łapkę w górę. Ten mały gest jest wielką motywacją i wsparciem dla internetowych twórców. ❤
❣️Przeczytałeś/aś opis do końca? Wpisz w komentarzu "Słoń".
#izrael #emigracja #israel #vlog
emigracja
Imigracja
emigranci
uchodźcy
Polacy za granicą
życie za granicą
życie w izraelu
wakacje w izraelu
żydzi
judaizm
💐Wesprzyj mnie na Patronite 💛 patronite.pl/Izrealia
🔥Izrealia to więcej niż kanał! Odwiedź mnie także tutaj:
💜 Facebook 💜 facebook.com/Izrealia-107447860929466/
💚 Instagram 💚 instagram.com/izrealia_realiazycia_w_izraelu/
Przyjechalem do Kanady w 1975 roku i od razu zrozumialem, ze tu trzeba dac sobie rade z rynkiem pracy, z rynkiem mieszkaniowym
i z rynkiem samochodowym - tu najlepiej kupic samochod japonski. Niektorzy trzymaja sie swojej grupy etnicznej, ale tu
znajomosci zawiera sie wsrod ludzi roznych narodowosci, na przyklad wsrod kolegow po fachu. Tu nie ma znaczenia, kto ma
jaka narodowosc lub religie, ale czy on jest tolerancyjny wobec ludzi, ktorzy maja inna narodowac lub religie. Jesli chodzi o
jezyk, to jesli ktos nie zna angielskiego, to nie powinien jechac do Kanady, ale jesli on dobrze zna i angielski i francuski, to to
jest warte wiecej, niz doktorat. Roznica kulturowa, z Europa - tu jest brytyjska rezerwa, ludzie pilnuja, zeby sie nie wtracac w
obce sprawy i dzieki temu, to najbardziej kosmopolityczne miasto swiata, niezle dziala. Tu mozna uslyszec 150 jezykow i to
nikomu nie przeszkadza. To sa moje migawki, po 47 latach w Kanadzie. Pozdrowienia, Olek
Wspominam czasem lata osiemdziesiąte, kiedy marzeniem był wyjazd do Niemiec i kiedy wreszcie udało się to 1981 roku i tak jak mówisz, bez znajomosci języka przeżyłem ciężką porażkę i po dwóch tygodniach byłem już w domu. Kiedy w późniejszych latach już prawie regularnie jeździłem z komunikatywną, przynajmniej, znajomością ich mowy to wydawało sie wszystko proste. Ale utrwalałem się jednocześnie w świadomości, że mimo braku negatywnych odczuć ze strony Niemców, ten kraj na pewno nigdy moim nie stanie się. Również świadomość, że wystarczy wskoczyć w samochód i za parę godzin mogę na powrót być u siebie, wyzwalała we mnie swoistą dumę bycia Polakiem. Nigdy nie ściszałem głosu w miejscach publicznych, jak to wielu rodaków czyni. Takie mam swoje doświadczenia i obserwacje z zagranicznych wojaży.Pozdrawiam Cię Agatko ciepło i życzę dużo optymizmu.
Witam Pani Agato. Wczoraj wysłuchałem pani refleksji o emigracji. Bardzo ciekawie podane. potem przeczytałem komentarze. Zwróciłem uwagę na jeden z nich. Chciałem się do niego ustosunkować, ale wczoraj nie miałem na to czasu. Dzisiaj nie mogę go znależć. pamiętam, że napisała go Polka o szwdzkim nazwisku, mieszkająca od 47 lat w Szwecji. Ja mieszkam w Szwecji od ponad 40 lat. Moje spostrzeżenia na temat emigracji są nieco inne niż Pani. Być może dlatego, że wyjechałem z żoną i dziesięcioletnim synem z przyczyn politycznych (Bezpośrednio z internowania w 1982). Długo wyjazd do Polski był dla nas niemożliwy. Byliśmy z tym pogodzeni. Zgadzam się z tym co Pani mówi o tensknocie, języku i nawiązywaniu kontaktów. Nie miałem ani ja, ani żona problemów z uzyskaniem pracy. Byłem świadomy tego, że muszę zaczynać od "zera". W Polsce pracowałem jako konstruktor mechanik specjalizujący się w budowie maszyn dla przemysłu włukienniczego. W Szwecji osiem miesięcy po przybyciu dostałem stałą pracę w hucie (SSAB) jako ślusarz. po niecałych dwóch latach załapałem się na okres próbny jako konstruktor maszyn i urządzeń hutniczych. Po ośmiu miesiącach skończył się okres próbny i dostałem pracę konstruktora na stałe. Pracowałem tam do czasu przejścia na emeryturę w 2017. Żona, nauczycielka przedszkolna w Polsce w Szwecji pierwszą pracę dostałe w przedszkolu jako pomoc językowa dla dzieci polskich emigrantów, takich jak my. Kolosalne różnice w podejściu do wychowywania dzieci sprawiły, że nie czuła się w tej pracy dobrze. Zmieniła ją na pracę w fabryce. Z kontaktami międzyludzkimi nie mamy problemów. Wynika to chyba z tego, że oboje nie mamy w tym zakresie jakiś szczególnych potrzeb. W miejscowości w której mieszkamy, mieszka kilkanaście polskich rodzin. Znamy się, ale nasze kontakty ograniczają się do przypadkowych spotkań na ulicy. Nasze dzieci (Córka urodziła się w Szwecji) mają swoje rodziny. Założyły je ze szwdzkimi "połówkami" Bliższe kontakty utrzymujemy tylko z nimi i rodzinami ich teściów. Do końca lat osiemdziesiątych jeździmy do Polski, ale na stałe tam nie wrócimy. Część moich reflesji zamieściłem w opowiadaniach które piszę od czasu przejścia na emeryturę. Proszę nie traktować tego jako autopromocji. Nie piszę w celach zarobkowych. traktuję to jako formę terapii. Między opowiadaniami pisanymi często w pierwszej osobie, są odniesienia do moich obserwacji życia innych polskich emigrantów oraz również pewne odniesienia do Izraela. Zapraszam do czytania na mojej stronie www.marek-denoch.pl pozdrawiam serdecznie.
Ja jestem juz wiele lat poza krajem.
Osiem w Bratyslawie i tam chyba bylo najgorzej. Na dokladke uczucie osamotnienia i izolacji wspomagaly czeste wyjazdy do kraju.
Kiedy bylam w Bratyslawie tesknilam za Warszawa,moja rodzina i znajomymi ktorych tam zostawilam.
Bedac w Warszawie tesknilam za Bratyslawa. I tak dookola Maciej.
Kiedy wyladowalam w Montralu to nie mialam pieniedzy aby leciec do kraju,wiec musialam sie przystosowac.
Zreszta bylam zadowolona,ze nie musze mieszkac w Bratyslawie i nie tesknilam za nia.
I to byla trafna decyzja wyjazdu z dawnej Czechoslowacji
A co do znajomosci i przyjazni po tylu latach to dalej napotykam n'a nieodpowiednich ludzi.
Mam jedna blizka przyjaciolke i trzymamy sie dzielnie razem,mimo roznic kulturowych i religijnych.
Mam tu grupe ludzi z tad,ale nie mozemy sie za czesto widywac,bo daleko od siebie mieszkamy.
Moja blizka przyjaciolka niedawno niespodziewanie zmarla Inna wyjechala do sasiedniej prowincji i po urazie glowy zmienil sie jej charakter.
Zreszta gdybym gdybym wrocila do kraju to czy by bylo lepiej ???
Ludzie wyjezdzaja,umieraja itd
Poruszyłas bardzo znane mi uczucie! Będąc w Polsce też tęsknię za Izraelem, a w Izraelu za Polską. Mocno się z tym utożsamiam
Dziękuję za podzielenie się swoją historią ❤️🌸
to sie nazywa przeklenstwo Indianina ze jak juz wyemigrujesz z kraju to gdziekolwiek pojedziesz bedziesz tesknic za czyms. Mieszkam w USA- jestem tu to tesknie za PL, jestem w PL tesknie do US.
Bardzo doceniam takie unikalne podejście do tematu i, myślę, otwierające oczy dla wielu osób, które emigracji nie doświadczyły. Opowiedziałaś o rzeczach, o których rzadko się mówi, rzeczowo przeglądając się we własnych doświadczeniach i emocjach, które nie są łatwe. Pozdrawiam ciepło znad topiącego się śniegu na Mokotowie :)
Z własnej perspektywy - kilkanaście lat temu studiowałem w Paryżu, potem wróciłem do rodzimej Warszawy - dodałbym, że emigracja to przygotowanie się na ciągłe zaskoczenia, nawet jeśli znasz dobrze język i - jak Ci się wydaje - kulturę/mentalność ... Przez pierwsze miesiące non stop spotykały mnie jakieś wpadki i niespodzianki, dziś się uśmiecham, jak o tym myślę, ale wtedy - z charakterem osoby, która lubi mieć wszystko zaplanowane - było mi ciężko ... I mocno zaczyna się zauważać zalety swojego miejsca, pokochałem Warszawę za zieleń/przestrzeń/mało ludzi/komfort - Agata pewnie z tym się może utożsamić :)
Bardzo ciekawe spostrzeżenia na temat idealizowania innych krajów. Dopiero jak się pobędzie dłużej zagranica w różnych krajach widać, ze Polska nie jest taka zła. 😅 Ja tak idealizowałem od lat Hiszpanie i dopiero jak tam pomieszkałem to mi chyba przeszło, choć jak jestem w Polsce to znów zaczynam teskic za tymi rzeczami, które tam mnie zaczynały denerwować 😮 Dziwne to uczucie. Chyba jest dużo prawdy w przysłowiu: wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Pozdrowienia 😊
Dokładnie! Wszędzie dobrze gdzie nas nie ma :) taka chyba nasza ludzka natura...
"Liznąłem" trochę tematu z Hiszpanią i oprócz wakacji nie chciałbym bym tam dłużej żyć i mieszkać. Jako państwo to istny beton biurokratyczno/komunistyczny. Pozdrawiam:)
Prawda, ale takie znajomości z niekompatybilnymi osobami często szybko się kończą albo bywają powierzchowne. Nie zdarzyło mi się, żeby taka relacja zamieniła się w przyjaźń, to raczej come and go. Mnie też na początku emigracji bardzo brakowało swoich znajomych. Tu uratował mnie blog, miałam mnóstwo dobrych wirtualnych znajomych i okazało się, że kilkanaście z tych osób mieszka też w Austrii. To do dziś jedne z najlepszych przyjaźni i znajomości.
Tak, jak najbardziej się zgadzam! Nie wybrzmiało to w filmie, ale czasami takie niekompatybilne znajomości (spodobało mi się określenie, którego użyłaś :)) pozostają powierzchowne i utrzymujemy je trochę z braku laku...
@@Izrealia To inna prawda i niech rzuci kamieniem ten, kto takich nie miał ;)
Dokladnie, podpisuje sie w 💯. Jest jeszcze kwestia mieszania sie rodakow w jedna grupe emigrantow, podcas, gdy pochodzimy z tak roznych srodowisk. Czasem tez, niestety, podejmujemy zajecia (przynajmniej na poczatku), w duzym uproszczeniu - ponizej naszych kwalifikacji, gdzie jestesmy skazani na koegzystowanie z osobami z zupelnie innej bajki (oczywiscie, zawsze moga sie trafic wjatki od reguly.)
Jak zwykle i poraz kolejny, Droga Agato, nie zawiodłem się wysłuchując i oglądając kolejny Twój niebagatelny przekaz, a co za tym idzie, to kolejny jest powrót wiary w wartości podstawowe, ogólnoludzkie i wciąż nieprzemijające... Dziękuję bardzo...
Bardzo mi miło!
Zgadzam się w 100% .
Jako dodatkowe doświadczenie dodam pewien specyficzny dyskomfort, który permanentnie odczuwasz, jeśli trafisz do kraju, w którym twój kraj pochodzenia nie jest lubiany. Musisz wciąż wysłuchiwać niemiłych uwag i opinii, które w 70-80 % są zwyczajnie krzywdzące. Z czasem przestajesz nawet dyskutować, bo za często zamykano ci usta argumentem, że przecież wiadomo, iż nigdy nie przyznasz, jak tam jest okropnie.
Chyba jasne, że niemial wszyscy ci eksperci nigdy w twoim kraju nie byli. Dobrze jest, jeśli choćby raz w życiu zjedli polskiej kiełbasy.
Po przyjaździe do starego kraju nagle spotykasz takich samych ekspertów od nowego kraju, którzy ci tłumaczą, jak tam jest i oczywiście wiedzą lepiej
Faktycznie, to musi byc trudne! Ja nie znam tego rodzaju dyskomfortu (na szczęście). Polacy są tutaj bardzo mile odbierani, Izraelczycy znają polskie słówka, ogromną część z nich wspomina swoich polskich przodkow, babcie, dziadków. Do Polski jeżdżą często, uwielbiają Warszawę i Kraków. :)
Mieszkam w UK od 2006 I jest super.
Pozdrawiam serdecznie
Fajnie to słyszec! Co Ci się tam najbardziej podoba?
Tolerancja pod kazdym wzgedem
Wiary, orientacji, kultury, pochodzenia .
Super! Nowy odcinek jest jak promień słońca w tę ciapaję i pluchę za oknem. Mała rzecz a cieszy. Pozdrawiam.
Ojej, ale miło ❤️
Właśnie minęło 17 lat od mojej przeprowadzki do Brukseli. Jak wszystko, emigracja ma swoje dobre i mniej dobre strony. Nawet znajomość języka kraju, do którego się przyjeżdża nie jest gwarancją tego, że się dogadamy z miejscowymi ludźmi. Dochodzą kwestie kulturowe, mentalne itp. Rzeczywiście, ważne jest znalezienie nowych znajomych. Ja i tak miałam nieźle dlatego, że tutaj mieszka dużo Polaków. Tęskni się bardziej za tym, do czego byliśmy przyzwyczajeni. Dotyczy to jedzenia, kosmetyków czy tego ( ja wiem, że to może wydać się śmieszne), że w Belgii nie ma domestosa. Jeśli chodzi o zarobki i ogólnie poziom życia, to znacznie się on podniósł w stosunku do tego, jak żyliśmy w Polsce. I jeszcze to, że tutaj żyje się wolniej, spokojniej i na większym luzie niż w Warszawie. Pozdrawiam wszystkich tęskniących albo i nie za Polską ❤
Dzięki za podzielenie się swoim kawałkiem historii :)
Na szczęście w Izraelu jest Domestos 😄🤣❤️
@@Izrealia zazdroszczę 😆
@@Kabja1 soda i ocet też czynią cuda😊
@@I_44you ale nie śmierdzą chlorem 😉
@@Kabja1 🌞
Zgadzam się, że ludzie zmieniają sie w różnych czynnikach. To co podoba i odpowiada nam dziś, nie musi nam pasować za parę lat. Nasze doświadczenia też ogromnie zmieniają. Tak jak mówisz niektóre relacje na emigracji ulegają rozpadowi ale przecież w życiu krajowym też tak się często zdarza. Czasem możemy spotkać na tej emigracji kogoś, z kim będzie nas łączyć dużo więcej. W niektórych, jest masa nieuzasadnionej zawiści, czego sama doświadczyłam. Życzę ci samych zdrowych i budujących relacji. Mazel tov !
Dziękuję za Twój komentarz. Wszystkiego dobrego! ❤️
Tez doświadczyłam zawiści i negatywnych emocji od obcokrajowców, a co najdziwniejsze ludzi, którzy teoretycznie mają dobre życie, wniosek jest jeden jak nie masz poukładane swoje emocjonalne wnętrze to możesz mieć wszystko i być nieszczęśliwą albo możesz mieć zwykłe życie i odnaleźć szczęście.
Cześć. Miło Cię widzieć w dobrym zdrowiu i humorze. Emigracja nie jest moją najmocniejszą stroną, więc tyle w temacie. Trzymaj się 🤘😀
Krótko i na temat 😃 pozdrowienia ☕
Cześć Agata 🤗 jak miło Cię znów zobaczyć i posłuchać 😍 mam dwa pytania:
1. Czy nadal planujesz wydanie książki o swoim odkryciu korzeni?
2. Mieszkasz już jakiś czas w Izraelu.. czy biorąc pod uwagę swoje korzenie (i upływający czas na emigracji) czujesz się bardziej Polką, czy Izraelką? 🙂
Pozdrawiam bardzo serdecznie 🤗❤️
Cześć kochana ❤️❤️❤️
1. Tak, ale póki co czas nie pozwala na pisanie
2. Mentalnie bliżej mi do Izraela, ale jak najbardziej czuję się Polką i dobrze się czuję z tą swoją wielokulturowością 🤗🎈
Uściski 🌸💞
Jestem po 4 sezonie Faudy. Genialnego sezonu. Jak wygląda w rzeczywistości życie Palestynki/Zydówki, która wyszła za mąż za Zyda/Palestyńczyka ?
Czy uznawane jest, że zdradziła swój naród? I czy nie obawiasz się, że nowi przyjaciele mogą tylko udawać Żydów?, a są innej narodowości? Czy masz jakąkolwiek ochronę przed takimi sytuacjami ?
Wow! “Fauda“.. oglądam 4 sezon..Osobiście mi się bardzo podoba.. Best Drama Series, at the Israeli Academy Awards... ale lewicowe media jak ”The Guardian“ oczywiście krytykuje ze jest politycznie jednostronny
Agata. super,.że wróciłaś , lubię Cię słuchać, sensowne wypowiedzi, chociażby dzisiejszy temat , bardzo Cię pozdrawiam, wszystkiego dobre ❤️❤️❤️❤️
Dziękuję serdecznie 🤗
bardzo dobra ocena emigracji i naplywajacych z tego tematu obserwacji. Doda bym tylko to ze jest roznica kiedy wyjezdzasz z kraju z powodow politycznych lub podobnych i przez kilka pierwszych lat mecza cie "sny emigranta" ze nieoczekiwanie znalazles sie w swoim kraju i nie mozesz z niego wyjechac. Wyjechalem "ucieklem" z kraju w czasie glebokiej komuny do Australii i moje refleksje sa bardzo podobne do Twoich.
To musiało być bardzo trudne doświadczenie. Ciężko mi je sobie wyobrazić. Wymaga mnóstwo siły!
Pozdrowienia
Bardzo fajny materiał :) dzięki
Dziękuję ☕
Jestem na emigracji
11 lat
Wyjechalam do Danii mając 19lat bez języka
Bez znajomości
W dodatku w ciąży....bylo ciężko
Czasem mam uczucie że już nie należę do żadnej kultulry i.kraju
Ale fajnie Cię znów widzieć! Pięknie wyglądasz, trzymaj się :)
Dziękuję za miłe słowa! Pozdrawiam serdecznie
Dziękujemy.
Ślicznie dziękuję!
Dziękuję za ciekawy przekaz. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję i również pozdrawiam 💞
Dziękuję. Ciekawy temat poruszylas🙂❤️
Dziękuję za komentarz 🌸
Droga Agato,
dziekuje za bardzo ciekawy odcinek. Twoje wypowiedzi sa dla mnie wazne, gdyz dowiaduje sie , jak mlode pokolenie przezywa emigracje, z czym sie boryka, jakie wybiera strategie integracji.
To jest temat- rzeka. Z niektorymi przezyciami, ktore opisujesz, jak najbardziej sie identyfikuje, z niektorymi nie. 50 lat w Danii to bardzo duze doswiadczenie. Zycze ci wszelkiej pomyslnosci.
Pozdrowienia z Kopenhagi.
Znalazłam się w USA.Najgorsze były pierwsze lata a wyjechałam w wieku 19lat z Warszawy.Znałam język i od razu poszłam na studia gdzie poznałam mojego męża .No właśnie Israelczyka.Kulturę trochę wyniosłam taka sama z domu ale Israelskie zwyczaje to do tej pory mnie drażnią i nie można ich wyplenić .Myśle również ze mąż jest najlepszym mężem na świecie i żaden inny nigdy dla rodziny tyle by nie zrobił .Nie wiem jak wypunktować te wariacje(nie religijne)np.ja wiem najlepiej albo inne nierealne wypowiedzi. Możesz cały odcinek poświecić .Pozdrawiam
Różnice kulturowe w związku to prawdziwe wyzwanie :)
Dziękuję za komentarze i pozdrawiam Was oboje
NARESZCIE.
Super, ze jestes.
Pozdrawiam serdecznie
🥰😍😘🍀
Również pozdrawiam 💞
no, wreszcie!
Agata jestem już babcią na emeryturze i razem z mężem podjeliśmy decyzję o przeprowadzce z miasta na wieś i tak jak mówisz czuję się jak na emigracji z tym tylko , że to jest moja Ojczyzna , ale ludzie inni siedzący w swoich domach , nie można z nimi nic kreatywnego zrobić nie można się zaprzyjaźnić .Myślę , że czy wyprowadzka za granicę czy za granicę swojej miedzy to jest taka sama jak w części pierwszej Twojej wypowiedzi . Mam też starszego brata za granicą i co tydzień dzwonimy bo bardzo za sobą tęsknimy .
To ciekawe spostrzeżenie - emigracja wewnątrz kraju. Na pewno miasto i wies to dwa różne światy i jestem w stanie sobie wyobrazić o czym piszesz.
Pozdrawiam serdecznie
Prosze o filmik na temat obecnej sytuacji w izraelu ( reforma sadownictwa) .
Nie wiem czy sprostam temu tematowi psychicznie 🤣
Cześć Agatko.
Zgadzam się z Tobą w 100%.
Jestem w Niemczech tylko 5 lat i też miałem takie doświadczenie na początku, ale po tym czasie nie żałuję. Zachęcam ludzi do emigracji za lepszym życiem i rozwijajem swoich horyzontów. Emigracja powoduje niesamowity rozwój osobowościowy.
Zgadza sie! Zyje w Niemczech od 10 lat. Przeprowadzka byla najlepsza decyzja w moim zyciu...
To prawda! Emigracja rozwija jak żadne inne doświadczenie życiowe.
Powodzenia 🌸
Ciekawy temat i twoje przemyslenia, dziekuje:) 24 lata na emigracji (w NL) i zakochana w Izraelu :)
Dziękuję i gratuluję "stażu" :)❤️
Ciekawe, czy emigrant po jakimś czasie przestaje być emigrantem? Tzn. czy się wtopi w kulturę, do której się wprowadził (oczywiście, są miasta, gdzie jest wiele kultur, że nie ma się do czego wtapiać)? Żyje 22 lata w innym kraju, a nie czuje się w domu ani tu, ani w ojczyźnie (ta się tak zmieniła, że już się czuję obco).
Tak samo jak u mnie po 46 latach w Szwecji! Na szczęście jest rodzina dzieci, wnuczki ale nie czuje się ani Polką ani Szwedką
I ja podobnie po 35 latach zycia w Szwecji/ Amelia Fransson
Hej masz racje warto pogadać sobie po polsku bo można zapominać lub zle wymawiać i mnie tak czasem się zdarza. Pozdrawiam z Belgii 🇧🇪😊
❤️
Lubię słuchać Twojej polszczyzny, a nie lubię Twoich komentarzy politycznych. Ładny komentarz o emigracji. Pozdrawiam
To proszę nie słuchać moich komentarzy politycznych :) nikt nie zmusza
Rzadko zdarza się, aby wszystko lubić w innej osobie, czyli taka rada, aby nie słuchać politycznych komentarzy, jest dobrą radą - na szczęście można wybierać tematy do słuchania 😉 (są osoby, które lubią takie komentarze 😀 ).
Masz rację to co opisałaś znam. Dzięki za swoje spostrzeżenia. Serdecznie pozdrawiam!!
Dzięki za komentarz! Ściskam
Fajny odcinek 😊
Dzięki ☕
Ciekawy odcinek.
Dziękuję
❤️ za podzielenie się smutkami i przemyśleniami. Prześlę ten film dwóm osobom. Jedna jest na emigracji od kilku lat, druga się wybiera.
Szukałem Polaków w Izraelu mało nie mam problemu z relacjami zależy od człowieka zależy od pogody ducha uśmiechu i od nas samych ale jestem zdania że lepiej mieć kilku przyjaciół niż 200 znajomych podoba mi się twoje przemyślenia pozdrawiam Z Wrocławia
Dzień dobry...Ja osobiście bardzo podziwiam ludzi ,którzy decydują się na emigrację.wszystko co mówisz jest tym o czym ja wiem.dawno temu miałam z mężem okazję do wyjechania z Polski..niedaleko..do Niemiec.nie zrobiliśmy tego....były takie chwile a nawet mnóstwo że bardzo tego żałowaliśmy. Gdybym mogła zmienić po latach decyzję...pomimo że nie mam za wysokiej emeryturę i że w moim kraju nie jest dobrze pod wieloma względami ale myślę że zrobiliśmy dobrze.Na koniec powiem z głośnym zaznaczeniem że to jest mój osobisty pogląd...mianowicie obojętnie czy się gdzieś daleko osiągnie sukces jesteś zawsze człowiekiem drugiej kategorii.czesto jestem w Niemczech....bardzo ich szanuje....mamy trudna wspólną historię ale trzeba być otwartym i empatycznym i znać tes historie Niemców po wo wojnie...szczególnie w strefie okupacyjnej sowietów. Jak zwykle temat ciekawy a co ważniejsze bardzo życiowy.pozdrawiam z Wielkopolski. Hahaha
Vitay! Jestam Bulgarka, mojat maz e Poljak.
Mam wielu znajomych Bułgarów! To wspaniali ludzie
Cześć. Teraz trochę słucham o Watykanie. Jakie jest Wasze(Izraelskie) podejście?
No właśnie pytanie czy warto emigrować skoro nie jest fajnie?
To, że coś jest trudne nie znaczy że nie jest fajne. Odcinek jest o trudnościach. :)
Swoją drogą, dobre zmiany w życiu często wiążą się z wyzwaniami. Różnie więc to bywa z tą emigracją. Czasami jest owszem i trudno, ale ostatecznie jest warto :)
To zależy dlaczego ktoś emigruje. Ona mówiła o doświadczeniach dotyczących większości. Do tego dochodzą okoliczności indywidualne, dla każdego inne.
Np. Czy warto wyemigrować, jeśli spotkasz miłość swojego życia? Albo wyzwolisz się z nędzi i braku perspektyw? Albo grozi ci aresztowanie? Albo możesz się niesłychanie rozwinąć zawodowo, co cię strasznie kręci i daje nowe możliwości? To już każdy musi sam ocenić
Polacy są wszędzie i dając coś od siebie, angażując się w polonijne życie można mieć Polskę i na obczyźnie, pzd z Malty
Prawda, namiastkę można mieć :) Pozdrawiam
Hej, trafiłam na pierwszy film i Ciebie i bardzo miło się oglądało. Zauważyłam większość z twoich spostrzeżeń na temat emigracji w swoim życiu, a od 2,5 roku mieszkam w Luksemburgu. Faktycznie trzeba czasami wyjść ze swojej strefy komfortu i poszukać znajomosci. Z mojej perspektywy jednak najlepiej utrzymują się takie, które maja jeszcze dodatkowa bazę niż tylko „jesteśmy z Polski a wylądowaliśmy TU” 😊 moje najlepsze kontakty to te z Polkami pracy 😊 wielu produktów mi nie brakuje, a jak już to mogę je znaleźć w Polskim sklepie. Jeśli chodzi o brak języka to u mnie było łatwiej bo o ile nie znam jeszcze luksemburskiego to od początku rozumiem większość co dzieje się dookola, bo wiekszosc porozumiewa się tutaj po francusku. Zgadzam się zdecydowanie, ze takie doświadczenie niesamowicie rozwija. U mnie również spowodowało ono zakończenie pewnych znajomosci w Polsce, ale tak jak wspomniałaś nie jest łatwo takowe utrzymać. Chociaz musze przyznać ze wiele przetrwało!
Hej! Witaj na kanale ❤️ dziękuję za miłe słowa i podzielenie się swoimi doświadczeniami.
Jak najbardziej, sama baza "obie jesteśmy z Polski" nie wystarcza do utworzenia przyjazni.
Powiem szczerze, że jeszcze nie poznałam Polki w Luksemburgu! Mogę spytać skąd pomysł na emigracje właśnie tam?
dzien dobry mam rodzine bardzo bliską w izrelu w nazaret bylem widzałem bardzo pięknie jest cały izrael nie bawem spowrotem tam wracam
Trzymaj się !
❤️
Mieszjałem w Jeruzalem Gate w centrum za 2 miesiące wracam
siemka gdzie moge kupic internet na tydzien do telefonu i jak to sie tam robi ?? prosze wytlumacz jak dla dziecka 😀
Agatka bardzo madrze mowisz ale mialas napisac ksiazke .Caluski Jolanta z niemiec
Pisze się, pisze :)
Ja tęsknie za drzewami sosny lasy trochę brakuje mi tego. Zostawiam subskrypcje😊
Mam jeszcze jedno pytanko Czy granica z Betlejem wciąż istnieje jeśli chodzi o palestynę i Czy jeśli będę na przykład jechał nad Morze Martwe to też jest jakaś granica do przekroczenia bo to chyba też Palestyna Z tego co widziałem na mapach... jeszcze coś tam piszą w internecie że niby nie pojadę wypożyczonym autem na autonomia Palestyńska ???
🐘
(napiszę tylko, że tęskniłam za nowym filmem)
Bardzo dziękuję ❤️
W Izraelu nie ma polskich sklepów?
Nie, tylko rosyjskie. Tam czasami można dostać zbliżone do polskich produkty:)
Swietne spostrzezenie a zwlaszcza a propos przyjazni. Ludzie z ktorymi przyjaznie sie tutaj nie byliby moimi znajomymi w PL.
Tak, niestety to dość częsty fenomen.
Pozdrowienia 💕
Mieszkalem w Polsce, w UK, w stanach i Pradze.
teraz sie przeprowadzam do Izraela. I jako Zydowi jest mi w tych miejscach sie duzo latwiej odnalezc.
Pierwsze co robie to ide do JCC, Synagogi, Chabadu etc. i czuje sie jak w domu. Jako ze nie mam okazji rozmawiac po polsku, musze w to zainwestowac czas i checi zeby jezyk miec w jakotakiej formie. Dla mnie to akurat spotkania ze znajomymi na Discordzie i gadanie o wszystkim.
na pewno na emigracji takie podstawowe sprawy to: lokalny jezyk, znajomi, mieszkanie, praca i niestety urzedy. Urzednicy zazwyczaj mowia w miejscowym jezyku dlatego warto pojsc do urzedu z kims albo wynajac firme ktora pomaga imigrantom/expatom.
Mieszkanie w Izraelu czy w Stanach ma ta wygode ze kraj jest tworzony przez imigrantow, dlatego ludzie nie maja problemu z akcentem czy bledami jezykowymi. Warto tez wspomniec ze jezeli ktos emigruje z takiej Rosji czy Maroka do Izraela to bedzie mial inna latke przypisana i inne stereotypy.
W Izraelu jak ktos robi Alije tak mu panstwo pomaga z szeregiem spraw, plus jakies osrodki absorbcyjne, znalezenie pracy czy Ulpan. Jak to dziala dla nie-zydowskich imigrantow nie wiem.
Mieszkałam wiele lat za granicą w 2 krajach ładniejszych i bogatszych od Polski, ale na stałe wracam tu gdzie się urodziłam bo tylko tu czuję ,że jestem u siebie😊🥰I tylko w Polsce czuję się jak ryba w wodzie🤔😍
Powodzenia ❤️
Jesteś młodą zdolna idobzrr e
I dobrze przystosowana do życia w Izraelu doceniam mój kraj czyli Polske
Ma pani racje. Emigrantka polska w Kanadzie.
Pozdrawiam serdecznie 🤗
Nie mam problemu emigracji ,bo się na
emigracje nie nadaję.Pozdrawiam.
Witaj Agato. Mam dość nietypowa propozycję na film. Proponuje zaprosić do siebie na kanał inne znanego polskiego żyda Janka Śpiewaka. Pomimo że nie ze wszystkim się z nim zgadzam to cenię go za jego działalność społeczną i uważam że jest to bardzo wartościowa postać :)
Podzielam twoja opinie 100%. Good job.
❤️
Nie ma co duzo rozkminiać na temat emigravji.
Jesli lubimy dany kraj , od pierwszego dnia , to wszystko jakos sie ułozy i bedziemy szczesliwi.
Polecam wyjazd najpierw na wakacje, aby sprawdzic jak poczujemy sie w danym miejscu.
Lubienie kraju, a realne trudności to dwie różne rzeczy :) na wakacje to prawie każdy kraj jest fajny. Wczasy a życie w danym miejscu to dwie różne rzeczy
@@Izrealia
Nie zgadzam sie, gdy sie lubi jakis kraj to wszystko latwiej przychodzi
Co z tego ze dostalam super propozycje pracy w Londynie, jak nie podoba mi sie Anglia, tamtejszy klimat, tłumy ludzi wszedzie.
Od pierwszej wizyty , wiedzialam, ze nie chce tam mieszkać .
siemka nie wiesz moze jak sie placi tam za autostrady ?? plus niby chca wszedzie karte kredytowa pod wynajem auta
👍
💞
SERDECZNE POZDROWIENIA DLA PRZEPIEKNEGO ISRAELA.
SERDECZNE POZDROWIENIA DLA
PRZEUROCZEJ PANI AGATKI.
SHALOM
Pozdrowienia ☕
Im człowiek jest starszy, tym trudniej zdobyć się na emigrację...
Zgadzam się całkowicie z treścią filmu...... Dokładnie dodałabym jeszcze, że be języka na emigracji dorobimy się najwyżej garba na plecach .. Czasami również wcale nie uciekamy z kraju ,,,ale przed problemami jakie mamy. A zmiana kraju nie rozwiąże problemów ....a niekiedy może je nawet zwiększyć.
Bardzo mądre spostrzeżenie. Czasami myślimy, że potrzeba nam zmiany miejsca, a okazuje się, że dopóki nie zajdą zmiany wewnątrz to żadne miejsce nie pomoże.
@@Izrealia Dokładnie, zawsze podaje moją babcie jako przykład osoby szczęśliwej, miała swoja gospodarkę, swoje zajęcia, swoje zwierzęta i swoje życie, które kochała i pamiętam, że w wieku 84 jak już umierała to powiedziała, że mogłoby się jeszcze żyć. Nie miała luksusów, nie zwiedzała świata ale czuła się szczęśliwa z tym co ma.
Nie trzeba emigrować by dojść do wniosku, że coraz mniej rozumie się ojczyźnianą rzeczywistość.🤣
Pozdrawiam serdecznie❤
P.S. Z nową Ojczyzną niekiedy bywa tak jak z małżeństwem. Wprzódy chodzące ideały. Buzi, buzi, kici, kici, piesku, kotku. Kiedy czas schłodzi emocje stopniowo spada bielmo z oczu. Często od życiowej pomyłki nie ma odwrotu. Nie ma z kim, nie ma dokąd, nie ma za co. Czego nikomu nie życzę.
Obawiam się, że ona mówiła o czym zupełnie innym
Jedna kwestia to, ze Polska z ktorej wyjechalismy i ktora mamy w pamieci (Polska czasow kiedy chodzilismy do szkoly sredniej) juz dawno nie istnieje.
A ludzie ktorych znalismy w tamtym czasie juz by nas nie zrozumieli.
Bo zarowno emigracja, bycie expatem czy ogolnie podroze nas zmieniaja i rozwijaja, a moglibysmy byc niezrozumiani przez dawnych znajomych.
Druga kwestia to, ze Polska po 2015 bardzo sie zmienila. To juz nie jest nasza dawna Polska lat 90.
Teraz jest to kraj podzielony. Jest PiS i anty-PiS.
My chcielismy aby Polska jak najszybciej przyjela Euro. Jak najszybciej.
Bylo to mozliwe w 2015 roku bo dzieki restrykcyjnej polityce fiskalnej PO (brak rozdawnictwa) doprowadzono ze Polska zaczela spelniac kryteria konwergencji do przyjecia Euro.
Niestety PiS ktory wygral wybory w 2015 zamiast isc ta droga, to zaczal rozdawac pieniedza na lewo i prawo.
Co trwa do dzisiaj.
Rezultatem czego Polska przestala spelniac kryteria konwergencji.
Do tego wyrok Trybunalu Przylebskiej ktory zabral kobietom w 2020 roku podstawowe prawa.
I ten nieszczesny Kosciol Katolicki ktory zrobil sojusz Tronu z Oltarzem.
To juz nie jest nasz stary kraj.
Skutkiem wyroku Trybunalu Przylebskiej kolejna masa osob wyjechala po Strajku Kobiet.
A obecnie zblizaja sie wybory parlamentarne.
Polacy zarowno w kraju jak i zagranica pojda glosowac.
Wynik wyborow jesienia 2023 bedzie oznaczal jedno. Jesli PiS wygra to ostatni mlodzi ludzie wyjada i Polska stanie sie krajem emerytow.
Jedyne co utrzymuje stary kraj na powierzchni to Ukraincy ktorzy przyjechali do Polski w obawie przed wojna.
Dzieki Ukraincom jeszcze system w Polsce sie nie zawalil.
Ale jesli dalej bedzie PiS rzadzil to oznacza to koniecznosc przyjecia kilku milionow mlodych ludzi z Polski na Zachodzie.
@@andrewITstyle Co za projekcja własnych fantazji i uprzedzeń, pomieszana z niewiedzą i jakimiś wyobrażeniami sprzed 40-tu lat. Długo by tłumaczyć, ale tylko jeden przykład: Na całe szczęście Polska dotychczas nie jest w strefe euro i na całe szczęście wszystkie dotychczasowe rządy prowadziły taką politykę. Euro tak naprawdę służy tylko Niemcom i trochę Holandii, reszta krajów jest systematycznie i po troszku odsysana z zasobów. Nie darmo Włosi już od kilku lat rozważają wyprowadzkę. Jeśli chcesz się trochę douczyć, polecam pogadanki na kanale Krzysztofa Wojczala. A skoro mieszkasz w Niemczech, to powinieneś wiedzieć, czym skończyło się dla post-NRD wprowadzenie wspólnej waluty. Tym bardziej nie rozumiem, jak można wypisywać takie bzdury.
Prawdopodobnie czerpiesz wiedzę o Polsce niemieckich mediów, które ci opowiadają, jak to byłoby super, gdyby Polska przyjęła euro. Tak, to byłoby super ale dla nich
@@marvju209 akurat przyjecie Euro byloby dobre dla panstw czlonkowskich EU ktore jeszcze wspolnej waluty nie przyjely.
1. Latwiej byloby handlowac z panstwami na wschodniej flance EU. Nie byloby ryzyka kursowego.
2. Ceny towarow w PL nie musialyby zawierac zwyzki na ryzyko kursowe.
3. Latwiej byloby negocjowac umowy handlowe miedzy firmami w euro-landzie i w Polsce. kwoty i tak sa wyrazane w Euro.
4. Nie byloby problemu, ze ludzie w PL nie chca miec wynagrodzenia wyrazonego w PLN, a chca w polskich umowach o prace miec zagwarantowane wynagrodzenie w EUR.
5. W dniu 24 lutego 2022 czyli wybuchu konfliktu na Ukrainie wystarczajaco duzo stracilismy na wartosci nieruchomosci w PL.
Czesc z nas emigrantow posiada nieruchomosci w PL ktore z roznych powodow nie mogly zostac sprzedane.
Nawet jesli ich wartosc w PLN jest taka sama to w dniu 24 lutego 2022 kurs Euro zmienil sie z 4.40 PLN/EUR do 4.95 PLN/EUR.
To oznacza ze kazda nieruchomosc ktora posiadasz w PL stracila na wartosci wyrazonej w EUR.
6. Dodatekowo wiekszosc Polakow. Nawet tych mieszkajacych w Polsce bardzo czesto jezdzi do panstw Euro-landu i latwiej jest poslugiwac sie wspolna waluta niz tracic na niestabilnym kursie.
Poza tym skoro i tak wszyscy uzywaja Euro to po co trzymac prowincjonalna Zlotowke.
@@andrewITstyle Wszystko z żabiej perspektywy czyli tzw. zwykłego obywatela kupującego pralki Boscha i nie mającego pojęcia o ekonomii.
Gdyby nie prowincjonalna (hehe) złotówka to jeszcze więcej Polaków kupowałoby holenderskie pomidory w Lidlu. W ten sposób jeszcze więcej polskich rolników by zbankrutowało i jeszcze więcej polskich sklepów musiałoby się zwinąć (duża sieć ma forsę na dobrych fachowców, lepiej optymalizuje podatki czyli przewala budżet państwa, dostaje prefencyjne kredyty itd.) Nie tylko zysk wypracowany w PL wypływałby jeszcze bardziej zagranicę, ale i zniknęłoby dużo miejsc pracy lub zostałyby zastąpione niskopłatnymi. W ten sposób niemożliwa byłaby kumulacja kapitału czyli narodziny i rozwój lokalnego biznesu i warstwy średniej.
Wszystko to stało się w post-NRD, przejedź się tam, pogadaj z ludźmi, poczytaj ogólnodostępne dane ekonomiczne. Niemcy jako państwo nie wyciągnęli z tego żadnych wniosków, dalej prowadzą politykę "Jeszcze więcej tego samego, może tym razem wyjdzie inaczej".
To ekonomiczne podstawy, nie chce mi się tego dalej tłumaczyć. Doucz się we własnym zakresie
Ja też niedawno dowiedziałem się że jestem żydem. I przez to zostałem prześladowany. Grożą mi śmiercią itd... Chcę z stąd jak najszybciej wyjechać do Izraela !
Słoń :)
🐘
Słoń 😁
🐘
Moja obserwacja po 30 latach życia w Niemczech, to ogromne przekonanie Polaków o wyższości w stosunku do ludzi o innym kolorze skóry i wyznaniu.
Wielu Polaków radzi sobie finansowo bardzo średnio, siedzą latami w swojej polskiej bańce i wydaje im się ze pozjadali wszystkie rozumy a z tym tez raczej jest skromnie.
Chwalą te swoje polskie kiełbasy, bigosy i wódki. Uważają sie za najlepiej i najpilniej wierzących w calej Europie. Dziwna mentalność…
Czy jesteś żydem ?
Ja po wyjezdzie z Polski w 2006 roku pierwsze co sie nauczylem to ze bardzo prawdziwe jest powiedzenie.
"Jesli Polak za granica Ci nie pomogl, to juz pomogl bo nie zaszkodzil".
Niestety ale to przykra prawda.
Latwiej nawiazac realizacje z osobom miejscowa albo imigrantem z innego panstwa.
Ale z Polakami zwykle jest problem. W wiekszosci sa to nie expaci, a gaestarbeiterzy ktorzy przyjechali na chwili "Zarobic" i wroca pozniej do kraju.
Te osoby nie widza tego, ze w Polsce coraz ciezej jest normalnie zyc.
Druga kwestia "dresiarstwo" z PL ktore rozlalo sie po Europie ale i calym swiecie.
Ludzie ktorzy wyjechali "na tulipany" i wiecznie wszystkich krytykuja np. ze w Holandi jest duza roznorodnosc etniczna, religijna, etc.
No i trzecia kwestia chyba najwazniejsza.
Trafnie ocenil to "Lawyer Andrew" grany przez Boguslawa Linde w filmie "Szczesliwego Nowego Jorku".
Chodzi oto, ze Polacy sie malo usmiechaja do innych ludzi.
Tak zwyczajnie proprostu w sklepie czy na ulicy, gdy kims rozmawiaja.
Wiecznie smutni, wiecznie utrapieni.
Temat Polaków za granicą to dobry temat na odcinek...
@@Izrealia no chyba tak :)
zwlaszcza z tym usmiechaniem sie ;)
@@andrewITstyle Polacy się nie uśmiechają bo cały czas są straszeni standard życia im się pogarsza