У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота, Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота, Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць: Калі можаш, завітай да мяне ты, Калі хочаш, паспытай маёй вады, Калі верыш, дык мне шчыра раскажы, Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты... Брамы павуціньня ад сасны і да бярозы - Варта вось чаканьня, што пільнуе сэнс цьвярозы. Палымнее рута, жыцьцядайна расквітае, Ды ніхто ня бачыць! Ніхто таго ня знае! Стогне хіжым плачам нат дрыгва на ўсім Палесьсі, Попел пазакратаў лісьце у драўлянскім лесе. Безнадзейна квола пахілілася таполя, Дзьме трывожны вецер з атручанага поля. Што мы прысьнілі, болей не вярнецца - Казкі і мроі нібы ў дым. Занадта рана супыніла сэрца, Шкада памерці маладым. Мой голас зь неба чорны крук даставіць, Сплыве па Прыпяці вянок. Чакайце вестак пад пахмурным Сонцам, Пад зорак расьсяваны змрок.
калi кожны з моладзi будзе вучыць сваё дзiця размауляць на роднай мове - то праз некалькi дзесяткау гадоу нешта зменiцца у нашай краiне. але, нажаль, нiкому гэта ня трэба
У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота, Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота, Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць: Калі мо-жаш, завітай да мяне ты, Калі хочаш, паспытай маёй вады, Калі верыш, дык мне шчыра раскажы, Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты...
Империи иногда гибнут, когда народы начинают вспоминать свою историю... и это к лучшему. большую империю невозможно изменить, если она застряла в развитии. только построить новое на её обломках
главное то душа жива у многих - белорусская - и не важно говорят ли они на родном языке - главное то они его понимают - а псов продажных хватала во все времена и псы безлики - с центральной россии не поймут почему коренные СМОЛЕНСКИЕ или БРЯНСКИЕ жители считают себя белорусами - экономического процветания белоруссии желаю и не важно что на устах важно что в душе
The Belarusian language is beautiful. It is a pity that it is on Belarus practically extinct. Беларускую мову выдатны. Шкада , што практычна зніклі ў Беларусі . Білоруська мова прекрасний. Шкода , що практично зникли в Білорусі . Белорусский язык прекрасен . Жаль , что практически исчезли в Беларуси . Białoruski język jest piękny. Szkoda że na Białorusi praktycznie wymarły.
Беларусский язык к сожалению мертвый язык как и латинский. 5% населения говорит на беларусском, это конец. Смотря на то что "братья" сделали с Белорусией, нам украинцам нада делать правильные выводы
Это не конец. Я белорус и говорю на русском, но помню и знаю свой белорусский язык. Когда-нибудь придут времена, и мы все заговорим на мове. Скорее всего, не это поколение и не следующее. Но я обязательно передам мову своим детям. Пока это максимум, что мы можем сделать, но несколько поколений - это ничто по меркам истории даже моей страны.
it's incredible how bad zarist russia and communist soviet union were...they destroyed nations, cultures, languages. We serbs at least remained serbs during ottoman occupation. Now what is the meaning of being bielorussian if they are almost the same as russians from moscow? Cultural genocide.
У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота, Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота, Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць: Калі можаш, завітай да мяне ты, Калі хочаш, паспытай маёй вады, Калі верыш, дык мне шчыра раскажы, Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты... Брамы павуціньня ад сасны і да бярозы - Варта вось чаканьня, што пільнуе сэнс цьвярозы. Палымнее рута, жыцьцядайна расквітае, Ды ніхто ня бачыць! Ніхто таго ня знае! Стогне хіжым плачам нат дрыгва на ўсім Палесьсі, Попел пазакратаў лісьце у драўлянскім лесе. Безнадзейна квола пахілілася таполя, Дзьме трывожны вецер з атручанага поля. Што мы прысьнілі, болей не вярнецца - Казкі і мроі нібы ў дым. Занадта рана супыніла сэрца, Шкада памерці маладым. Мой голас зь неба чорны крук даставіць, Сплыве па Прыпяці вянок. Чакайце вестак пад пахмурным Сонцам, Пад зорак расьсяваны змрок.
У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота,
Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота,
Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць
Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць:
Калі можаш, завітай да мяне ты,
Калі хочаш, паспытай маёй вады,
Калі верыш, дык мне шчыра раскажы,
Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты...
Брамы павуціньня ад сасны і да бярозы -
Варта вось чаканьня, што пільнуе сэнс цьвярозы.
Палымнее рута, жыцьцядайна расквітае,
Ды ніхто ня бачыць! Ніхто таго ня знае!
Стогне хіжым плачам нат дрыгва на ўсім Палесьсі,
Попел пазакратаў лісьце у драўлянскім лесе.
Безнадзейна квола пахілілася таполя,
Дзьме трывожны вецер з атручанага поля.
Што мы прысьнілі, болей не вярнецца -
Казкі і мроі нібы ў дым.
Занадта рана супыніла сэрца,
Шкада памерці маладым.
Мой голас зь неба чорны крук даставіць,
Сплыве па Прыпяці вянок.
Чакайце вестак пад пахмурным Сонцам,
Пад зорак расьсяваны змрок.
калi кожны з моладзi будзе вучыць сваё дзiця размауляць на роднай мове - то праз некалькi дзесяткау гадоу нешта зменiцца у нашай краiне. але, нажаль, нiкому гэта ня трэба
yes..belarusian language is so beautiful *o* in this song...
шчыры дзякуй за родную Літвінскую мову, Дзякуй Браце Русіне
У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота,
Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота,
Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць
Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць:
Калі мо-жаш, завітай да мяне ты,
Калі хочаш, паспытай маёй вады,
Калі верыш, дык мне шчыра раскажы,
Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты...
Both Ukrainian and Belarusian version are alike,good music!
Жалко что белорусы забыли свой язык... очень красивый он, империя сделала свое дело в стирании идентичности белорусов.
Империи иногда гибнут, когда народы начинают вспоминать свою историю... и это к лучшему. большую империю невозможно изменить, если она застряла в развитии. только построить новое на её обломках
rozgon Не забылi, няма з кiм размауляць. А империя сделала своё дело, это точно..
+rozgon ня усе запаметли сваю мову .! вось глчди .! я з табои размауляю .! на беларускаи мове .!
Білоруська мова майже як українська, одразу відчуваєш братню кров.
дуже гарна пісня...
Тінь Сонця як зазвичай рулить !
Zajebiste , Polka pozdrawia .
главное то душа жива у многих - белорусская - и не важно говорят ли они на родном языке - главное то они его понимают - а псов продажных хватала во все времена и псы безлики - с центральной россии не поймут почему коренные СМОЛЕНСКИЕ или БРЯНСКИЕ жители считают себя белорусами - экономического процветания белоруссии желаю и не важно что на устах важно что в душе
great!
The Belarusian language is beautiful. It is a pity that it is on Belarus practically extinct.
Беларускую мову выдатны. Шкада , што практычна зніклі ў Беларусі .
Білоруська мова прекрасний. Шкода , що практично зникли в Білорусі .
Белорусский язык прекрасен . Жаль , что практически исчезли в Беларуси .
Białoruski język jest piękny. Szkoda że na Białorusi praktycznie wymarły.
Эпічна частина з 8.10
Беларусский язык к сожалению мертвый язык как и латинский. 5% населения говорит на беларусском, это конец. Смотря на то что "братья" сделали с Белорусией, нам украинцам нада делать правильные выводы
1000000000% правда Слава Україні !!!!
nezabudim neprastim Героям Слава!
Это не конец. Я белорус и говорю на русском, но помню и знаю свой белорусский язык.
Когда-нибудь придут времена, и мы все заговорим на мове.
Скорее всего, не это поколение и не следующее. Но я обязательно передам мову своим детям. Пока это максимум, что мы можем сделать, но несколько поколений - это ничто по меркам истории даже моей страны.
it's incredible how bad zarist russia and communist soviet union were...they destroyed nations, cultures, languages.
We serbs at least remained serbs during ottoman occupation.
Now what is the meaning of being bielorussian if they are almost the same as russians from moscow?
Cultural genocide.
У спрадвечных пушчах, дзе ня згасны зык балота,
Дзе лягла Батыя Чорна-Залатая шмота,
Часам на сьцяжынку зачарованы выходзіць
Лесавік-Чугайстар. І ціха так заводзіць:
Калі можаш, завітай да мяне ты,
Калі хочаш, паспытай маёй вады,
Калі верыш, дык мне шчыра раскажы,
Пра што ты мроіш, дзеля пазбыцца самоты...
Брамы павуціньня ад сасны і да бярозы -
Варта вось чаканьня, што пільнуе сэнс цьвярозы.
Палымнее рута, жыцьцядайна расквітае,
Ды ніхто ня бачыць! Ніхто таго ня знае!
Стогне хіжым плачам нат дрыгва на ўсім Палесьсі,
Попел пазакратаў лісьце у драўлянскім лесе.
Безнадзейна квола пахілілася таполя,
Дзьме трывожны вецер з атручанага поля.
Што мы прысьнілі, болей не вярнецца -
Казкі і мроі нібы ў дым.
Занадта рана супыніла сэрца,
Шкада памерці маладым.
Мой голас зь неба чорны крук даставіць,
Сплыве па Прыпяці вянок.
Чакайце вестак пад пахмурным Сонцам,
Пад зорак расьсяваны змрок.