Video

خیلی ممنون از لطفتون 🙏

خیلی ممنون

تشکر

جالب بود

😂😂

خیلی ممنون🙏

کرج، تهران، سمنان، شاهرود، نقاب، نیشابور، مشهد،قزوین، هشتگرد،زنجان، خرمدره، تاکستان باید تو سایتم ببینین چه روزایی چه قطار های لاکچری از کجا به کجا هست😉

مرسی بابت نظرتون🌹

خواهان زیاد دارن بله

هزینش ۸۰۰ میلیون دلار بوده روی تامنیل نوشته شده

مورخ هلندی جونا لندرینگ : محمدرضاشاه به جهت تثبیت حکومت پادشاهی خویش یک تاریخ سراپا دروغین از هخامنشیان ساخت و در راس ان کوروش را نهاد و سعی کرد با جشن های پر هزینه دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی ، مهر تایید جهانی بر آن زند و اما با مخالفت سیاسیون و بیش از هفتاد درصد مردم ایران که غیر فارس بودند مواجه شد . جشن های دوهزار وپانصد ساله توسط جاعل بزرگ تاریخ که یکی از پرهزینه ترین جشن های تاریخ بشریت است زمانی شروع شد که بیش از هشتاد و پنج درصد مردم با ذلت و خفت و تنگدستی زندگی می‌کردند. در سال پنجاه و هفت که انقلاب شروع شد در واقع بعد از پنجاه وسه سال حکومت پهلوی ها با آن همه درآمدهای سرشار نفتی ، بیش از نود و هفت درصد روستاهای کشور فاقد برق و خانه بهداشت و....... بودند و بیش از چهل درصد خانوار شهری بعلت فقر مالی توانایی خرید یخچال و تلویزیون نداشتند ، بغیر از تهران آنهم خیلی محدود ما بقی مراکز استانها حتی یک متر اتوبان نداشتند و............ تبلیغات کاسه لیسان جاعل بزرگ تاریخ و بنیانگذار اولین نژاد پرستی در کشور ، هرگز نمی توانند واقعیت‌های تاریخی را حذف و در جهت تطهیر آن کذبیات و جفنگیات به خورد مردم دهند .

در یک مستند که بی‌بی‌سی تهیه کرده است یکی از کسانی که در جشن‌حضور داشته ادعا می‌کند که بودجه دو سال کشور سوئیس را در دو روز خرج کرده‌اند. در واقع در مورد هزینه‌ جشن بقدری تناقص ریخت‌و‌پاش مخارج متفرّقه و دزدی داشت و بقدری باج سیبیل و پورسانت دادند و گرفتند که هزینه‌های واقعی و دقیق را نمی‌توان حساب کرد، ازطرفی چون مخارج و هزینه‌ها بقدری بود که برای مردم فقیر آن‌زمان قابل تصور هم نبود دست‌اندر‌کاران و گردانندگان جشن‌ها تصمیم گرفتند که در مورد مبلغ و هزینه‌ها واقعی سکوت کنند و با تناقض گویی و شایعات سر‌و‌ته آن را بهم آوردند، دولت در آن‌زمان مخارج و هزینه‌های جشن‌ را حدود شش هفت میلیون دلار اعلام کرد که البته باید در نظر داشت برابر شواهد و مستندات آنچه که آشکار است شش هفت میلیون دلار فقط هزینه پیش‌خدمت‌ها کارکنان گارسون‌ها آشپزها و کمک آشپزها و پرسنل رستوران ماکسیم فرانه و هزینه مشروبات الکلی و تهیه غذاها و محل و نقل از فراسه تا تخت‌جمشید باشد، از شواهد و مستندات و کتاب‌ها و نوشته‌ها و فیلم‌ها و مصاحبه‌ها و خاطرات افرادی که از نزدیک در جریان و شاهد مراسم و جشن‌ها بوده‌اند میتوان حدس زد که مخارج آن دو روز جشن چندین بخش دارد و باید دانست که منظور از هزینه و مخارج دقیقاً چه بخش از هزینه‌ها و مخارج است، برای نمونه اتومیبل‌های لیموزین ضدگوله خریداری شده و چادرهایی که برای اقامت مهمان تهیه شده بود و لوازم لوکس و ظرف‌های طلا و نقره بسیار گران‌قیمت که روز بعداز جشن ناپیدید شدند، ساخت چند هتل لوکس پنج‌ستاره که یکی از آنها در محل تخت‌جمشید بنا شده و اصلاً هم مسافر ندارد هزینه تأمین امنیت و نگهبانی از محل جشن و بازسازی فرودگاه شیراز را دولت آن‌زمان جزء مخارج و هزینه‌های جشن محاسبه نمی‌کند، در عوض عده‌ای این‌ها را جزء هزینه و مخارج محاسبه می‌کنند و عده‌ای دیگر آنچه را که برای تهیه فیلم عکس و هدیه و یادبود به مهمانان و شرکت‌کنندگان در جشن و کسانی که در سراسر جهان نام کورش داشته‌اند به زبان فارسی و یا هر زبان دیگر هدیه‌ای از طرف دولت ایران دریافت کرده‌اند چاپ کتاب و بروشور و تبلیغات و تهیه فیلم و گزارش حمل‌و‌نقل هوایی و زمینی و آنچه که در تهران و شیراز و طول مسیر تردد برای زیبا سازی و گل‌کاری و اسفالت خیابان‌ها مسیر تردد مهمان جشن و غیره هزینه شده است را چون بدلیل تردد و مسیر مهمان برای ورود مهمان بدلیل برپایی جشن بوده را هم جزء مخارج و هزینه‌ جشن میدانند. در مجموع هزینه‌‌ای را که دولت شاهنشاهی در آن‌زمان اعلام کرد با آنچه که واقعاً هزینه و خرج شد بسیار بسیار متفاوت بوده و آنچه را هم که آخوندها و مخالفان حکومت شاهنشاهی و مخالفان برپایی جشن ادعا کردند هم اختلاف بسیار با هزینه حقیقی و واقیعت دارد تنها می‌توان حدس زد که چیزی حدود شصت تا هفتاد میلیون دلار در آن‌زمان برای برپایی جشن شاهنشاهی هزینه شد تا عده‌ای اشراف و سروتمند و میلیونر گدا‌گشنه دو شب با پول و سرمایه مردم ایران لذت ببرند و نکته جالب توجه اینکه خود مردم ایران در حسرت یک زندگی کمتر زجرآور بودند، ده‌ها میلیون دلار را فقط برای دو شب مهمانی شاهانه اشراف مفت‌خور خارجی هزینه کردند در حالی که بیش از نمی تز مردم ایران آب آشامیدنی نداشتند، نزدیک‌ترین شهر و آبادی به تخت‌جمشید مرودشت است که در زمان برپایی جشن شاهنشاهی آب آشامیدنی نداشت درمانگاه و مرکز بهداشت نداشت مدرسه و دبیرستان و بسیاری امکانات اولیه زندگی را نداشت درعوض تنها خیابان شهر مرودشت تنها چند روز قبل از برپایی جشن اسفالت تازه و نو بسیار تمیزی با کیفیت نه چندان خوبی داشت.

در استان همسایه فارس کهگیلویه و بویراحمد که مرکز آن کمتر از دویست کیلومتراست نود و پنج درصد مردمش زیر خط فقر مطلق بودند که بسیار شب را گرسنه می خوابیدند و پاب برهنه بودند در کل استان بیمارستان نبود برای 90% مردم حمام و مرکز بهداشت نبود اکثرا لوازم بهداشت مانند صابون شامپو و مسواک را نمی شناختند. واقعا شاه احمق و اطرافیانی دزد و فاسد احاطه اش کرده بودند. او بود آخوند ها را به جان مردم انداخت.

مرسی از نگاه زیباتون 🌹