Grupa Skifflowa No To Co - polski zespół wokalno-instrumentalny, łączący polski folklor z muzyką skifflową i bigbitem. Grupa została utworzona w lipcu 1967 roku w Łodzi. Jej założycielami byli Piotr Janczerski, były wokalista zespołu Niebiesko-Czarni i Jerzy Krzemiński, były wokalista i instrumentalista zespołu Trubadurzy. Zespół, jeszcze bez nazwy, debiutował 5 grudnia 1967 roku w programie telewizyjnym „Po szóstej”. W ogłoszonym wtedy konkursie, spośród kilku tysięcy nadesłanych propozycji wybrano nazwę „Grupa Skifflowa No To Co” (od 1970 roku - „No To Co i Piotr Janczerski”). Od stycznia 1968 roku grupa rozpoczęła występy estradowe na terenie całego kraju, a także koncertowała m.in. we Francji, Kanadzie, USA, RFN, Wielkiej Brytanii i krajach socjalistycznych. W grudniu grupa wraz z Alibabkami wystąpiła w programie telewizyjnym Hej, kolęda deska (reż. Ewa Bonacka), który pokazywany był w styczniu i lutym 1969 roku w wielu miastach Polski, a na przełomie roku 1969 i 1970 w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Lata 1968-1970 to najlepszy okres w dziejach No To Co. Zespół zdobywał główne nagrody, m.in. na VI KFPP w Opolu w 1968 roku za piosenkę „Po ten kwiat czerwony”. Na tym festiwalu furorę, choć bez nagrody, zrobił utwór „Te opolskie dziouchy”. Następne nagrody przyszły rok później - na III FPŻ w Kołobrzegu, V Festiwalu Bratysławska Lira i festiwalu Folk Country w Pradze. Zespół występował również na festiwalu w Sopocie, na I Europejskim Festiwalu Muzyki Rozrywkowej w Rzymie i na targach Midem w Cannes. 12 czerwca 1969 roku otrzymał Złotą Płytę za album Nikifor.
Z myślą o zagranicznym rynku No To Co nagrało singiel oraz album So What dla CBS. Wiosną 1970 roku grupa wzięła udział w programie telewizyjnym Jutro teleturniej miast, a następnie w widowiskach: No To Co na przedmieściu; Przyśpiewki ludowe i Te opolskie dziouchy - przeboje No To Co. Po odejściu Jerzego Grunwalda pod koniec 1970 roku i Piotra Janczerskiego rok później zespół, mimo zmiany brzmienia na bardziej rockowe, zaczął tracić popularność. W 1971 roku dołączył do grupy Edward Jugo, a w 1974 roku Rybińskiego zastąpił basista Czesław Mogiliński (były członek zespołu Andrzej i Eliza). Kierownikiem grupy został Jerzy Krzemiński. W latach 1972-1974 zespół koncertował w Bułgarii, NRD, ZSRR i Szwecji i pojawił się w filmie Awans (reż. Janusz Zaorski, premiera 1975-03-30). Grupa występowała również na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. W styczniu 1977 roku miejsce Krzemińskiego zajął Michał Potępa (były członek zespołu Kanon Rytm), a kierownictwo grupy objął Bogdan Borkowski. Zespół No To Co zrealizował program z okazji swego 13-lecia. Po Michale Potępie przez 5 miesięcy gitarzystą był Grzegorz Kuczyński (poprzednio w A propos), który brał udział w wielu koncertach grupy i nagrywał materiał w Polskim Radiu Łódź. Nagrania te realizował Michał Targowski. Ostatecznie zespół zakończył działalność w 1980 roku.
Autor tekstu: Janusz Kondratowicz
Kompozytor: Jerzy Krzemiński